Peter s. de Vries – Nov/Dec 2004

PETER S. HET NJORD-PERSPECTIEF.

E?n pizza ‘Tonino’ graag. Ik sta bij de Pizza- hut op Amsterdam CS te wachten op mijn trein. Ik kom net terug van de demonstratie tegen de huidige kabinetsplannen. Bezuinigen is ok?, maar niet op deze wijze. Ik krijg een pizzapunt, slap en klef, veel kaas en tomaat en verder eigenlijk niets. Oh ja, 3 euro armer. Hier ga ik volgens mij, zelf maar eens op bezuinigen. Daarnaast ben ik blij, dat ik niet van een uitkering hoef rond te komen. Voor hen heeft het kabinet toch wel het minste oog. Enige verdeling van welvaart en wat collectivisme, dreigt een beetje zoek te raken. Dat geldt ook voor mijn pizza ‘Tonino’ Ik heb veel minder beleg, dan mijn buurman, welke mooi voorzien is van een herrieklepper, FNV hoofdband en ?Ja dag? hand/ demonstratie bord.
Zwijgzaam eten we onze punt pizza op en ik neem een volgepakte trein richting huis. Hoezo geen collectief gevoel. Een spandoek in je nek en de geur van andere mensen, die ook een ‘Tonino?tje’ gegeten hebben op 30 cm van je vandaan, doen anders denken.

De volgende dag maak ik een wandelingetje. Voor een kanotochtje is het te koud en het weer te wisselvallig. Ik bedenk me, dat we als maatschappij het best wel goed hebben en dat veel mensen ook maar eens moeten leren omgaan met geld. Vandaag wordt het vuilnis opgehaald. Wat daar allemaal bij ligt! Ik zie er zelfs een bloedmooie computer bij staan. Zonde om zomaar weg te gooien. Thuis sluit ik het ding aan. Na wat antivirussoftware er overheen gehaald te hebben, draait ie weer als een zonnetje. Ik heb het ding voor 50 euro aan een Amsterdamse taxichauffeur verkocht???

In het kader van een beetje bewust consumeren, wil ik deze winter daarom een cursus ‘houten kano bouwen’ organiseren op de kanovereniging. Met resthout en minimale middelen, gaan we met vele enthousiaste leden van Njord onze eigen vaartuigen bouwen. Het leuke van zelfbouw is, dat het eindproduct iets van jezelf is. Je ziel en zaligheid is er in vastgelegd. Je kent je eigen bootje, weet precies wat wel en niet kan, want je hebt het zelf gemaakt. Bedenk je een jaar later, dat dat puntje of dekluik toch net iets anders moet, dan maak je dat zelf anders. Mensen zijn zo consumptief ingesteld, dat ze in dat geval liever een andere boot kopen. En dan al die bezuinigingen en contributieverhoging ook nog. Ja het is me wat.
Dit alles wil niet zeggen, dat we terug moeten naar vroeger tijden. Het wil wel zeggen, dat je met een beetje bewuste (kano)instelling, het in een eigentijds jasje kunt steken. Niet alles is vanzelfsprekend en niet alles moet maar gewoon kunnen. Je moet er even over nadenken. Dat laatste schijnt best moeilijk te zijn. Of niet meneer Zalm. Al die demonstranten snapten het gewoon allemaal niet. Misschien moet u ook maar eens vanuit een ander perspectief naar zaken kijken i.p.v. vanuit uw eigen (ivoren)torentje. Oh nee, het is eigenlijk het torentje van Balkenende, maar dat was iedereen al bijna vergeten. Die zit onderhand wel in de WAO met zijn voet.

Conclusie; het Njord-perspectief opent wellicht de ogen van mensen. Geeft een andere blik. Ik blijf het maar zeggen: ?kano?n is niet het enige, dat je samen doet?. Hierbij tevens een botenbouw-uitnodiging voor het kabinet.