PETER S. DE VRIES EN DE ZOMERSE ROMANTIEK, WAAR WAS JIJ?

Al voordat de zomervakantie echt begon, mocht ik er even aan proeven. Romantiek! Met een zeilbootje op de Loosdrechtse plassen. Kabbelend water, een hapje en een drankje en een lekker zonnetje. Stereotype, maar heerlijk.
Niet ieder??n leek zo over deze ambiance te denken. Op de vele, te dure sloepen met Ralph Lauren-poloshirttypes, ging het om het zien en gezien worden. Helaas voor de mensen in de midlife-crisis, maar ook voor de jongere figuren. Niemand kon tegen deze zongebruinde jonge kanovarende adonis op. Elke varende Njord?er staat hier al om bekend. Op de wal was het gedrag van mijn omgeving niet anders. De grote SUV?s reden af en aan. Van mijn zijde, verbazing alom. Zeker toen ik het er later met iemand over had. Hij zei, dat hij zich er ook zo aan stoorde. Zijn beweegreden was echter, dat er vroeger op Loosdrecht tenminste nog klasse was. In de tijd, dat men er voornamelijk nog uit het Gooi kwam, zag je tenminste nog een mooie Porsche i.p.v. zo?n ?overdone Jeepding?. PARDON, dat was mijn statement niet! Zijn we bezeten door bezit? Waar is de passie, het gevoel en de romantiek? Ook bij mij ontbrak die, maar dat kwam vooral omdat jij er niet was.

Waar vind je dit gevoel wel? In Parijs, de stad van de liefde, waar in de dagen ervoor, tijdens mijn vakantie op het Franse platteland bijna geen mooie vrouw te bekennen was, struikelde ik er in Parijs over. Frans centralisme ten top. Ja, dat noem ik nog eens vakantie (en dan de Postbank leeuwenbrul). Helaas spreek ik geen woord Frans, dus kon ik niets aanvangen met de vele ?loslopende? dames. Er waren ook heel veel stelletjes. Samen op de foto bij de Eiffeltoren, gearmd door de straten, of zoenend in de metro. Leeftijd deed er even niet meer toe. Hier was naast Dior, Gucci en Prada ? la sex and the city, ook de gevoelskant aanwezig. Iets waaraan in deze wereld nog wel eens gebrek lijkt te zijn. Alles leuk en aardig, maar ik was alleen in Parijs. Zonder jou.

In Groot-Brittanni? leek juist weer een gebrek aan gevoel. De VS wilde op de G8-top in het Schotse Glen Eagles geen Kyoto-achtig besluit nemen, want dat was slecht voor hun economie. De derde wereld kwam er bekaaid af met enkele miljarden aan steun. De investeringen in ontwikkelingshulp worden meestal uitgevoerd door bedrijven van het land dat de hulp verstrekt. Zo is ons eigen kringetje weer rond. Tevens zijn westerse subsidies voor eigen producten blijven bestaan, waardoor een Afrikaan nooit kan concurreren op de wereldmarkt. Het knallende tegengeluid in de Londense Metro en bus, gericht op een andere kwestie, gaf wel blijk van passie. Wel in een overtrokken en fundamentalistische vorm. Gelukkig was jij daar ook niet.

Waarom verbaas ik me nu zo vaak over deze wereld? Ben ik zo?n idealist of kom ik de oude man in mij nu al tegen, die over ?vrogher? praat? Ik denk, dat verbazing juist een gezonde eigenschap is. Iets wat filosofen als Sartre en Nietzsche ook als ??n van hun drijfveren hadden. Ik denk, dat een bepaalde mate van verbazing je scherp houdt, net als idealen, dromen en passie. Iets wat ik ook in jou terug zie. Je bent mooi, slank en geelblond. Als we samen in ons element zijn, zijn we niet te stoppen. Hiervoor had ik een witte, maar jij bent mooier. Met je luiken en grijplijnen in de juiste maten. Je woont op de Hoeflingweg in Lochem. Eigenlijk zijn we te weinig samen, maar tot een scheiding zal het nooit komen. Ik had graag met je over de Seine gevaren en samen op de foto gegaan op de Eiffeltoren. Ook op Loosdrecht hadden we ons goed kunnen meten t.o.v. die poenerige sloepen. Jij bent veel slanker en ranker. Ik had die jaloerse gezichten wel eens willen zien.