[i]( Elk jaar een verrassing voor de organisatie)[/i]

Ondanks het slechte weer waren er een boel deelnemers voor deze tocht: cursisten en ??k leden ( voor de exacte aantallen verwijs ik naar het logboek). De groep was, als vanouds, verdeeld over een lange of een korte tocht.
Aanvankelijk was Hans van plan twee keer te gaan rijden, omdat we niet alle kano?s mee zouden kunnen nemen, maar door de inzet van de gewone botenwagen ?n de poloboten-wagen konden we alle boten voor de lange tocht naar Borculo brengen. Het opladen koste wel de nodige tijd, omdat niet iedereen zelf wist welke kano voor wie bestemd was.

Ik ben met de lange tocht meegevaren. Tussen de volwassenen waren nogal wat jongeren ( de jongste was 9 jaar oud). Een grote groep, krachtsverschillen, slecht weer, dus werd het een lange, lange tocht.
Er werd in een rustig tempo gevaren, van tijd-tot-tijd op elkaar gewacht en ook, op het water, gerust. Het in- en uitstappen kostte de nodige tijd, logisch met zo?n grote groep. Ter hoogte van de brug bij Zwiep begonnen bij sommige jongeren de pijntjes en de vermoeidheid merkbaar te worden. Gelukkig zag ik nog net de laatste deelnemers van de korte tocht de bocht om varen. Dit gaf weer wat energie.

De weg bij de brug was opgebroken, dus moest de korte tocht ergens anders begonnen zijn. Vlak voor Lochem kwamen de twee groepen bij elkaar. In de groep van de korte tocht vaarden ook drie Canadezen mee. Samen legden we het laatste stuk, met nog ??n overdraging, naar het botenhuis af.
Niet omgegaan en toch nat een nat pak, vermoeid en blij tegelijk. Tevreden kon iedereen ,na het schoonmaken en opruimen van de kano?s, huiswaard keren.
Degenen die er nog g??n genoeg van konden krijgen, bleven met een drankje, naar de diavoorstelling kijken of nog wat na praten, terwijl de vaarleiding de nog de polobotenwagen oplaadde en de laatste restjes opruimde. Tegen 23:00 uur ging ik naar huis.

Ik weet niet wie van de leden het laatst is vertrokken, waarschijnlijk Hans of anders Jan. Bedankt jongens.