Je zou denken dat het komkommertijd is wat betreft het kano?n. Maar niets is minder waar. In de maanden januari en februari zijn we vijfmaal naar het zwembad geweest. Er werd daar weer druk geoefend in technieken, eskimoteren en ook werd er weer flink gekanopolood. Inmiddels is het maart en komt het buiten varen ook weer in zicht. De winter is na lang koning te zijn geweest op zijn retour. Het zonnetje nodigt ons weer uit en het buiten lokt weer.
Economisch is het helaas nog geen lente. Hoewel dat niet voor iedereen geldt. Aan de top wordt weer goed verdient. Dit in tegenstelling tot de groepen die in de hoek zitten waar de klappen vallen. En dat zijn niet alleen diegenen die geen werk kunnen vinden. Ook met een baan neemt in ons land de kans op  armoede toe. Hoe is dit mogelijk. Twintig jaar geleden geloofden velen in dit land nog in inkomensnivellering. Daar schijn je nu niet meer mee aan te hoeven komen. Hoewel me de noodzaak hiertoe wel nodig lijkt. Dat er weer flinke zelfverrijking aan de top plaats vindt, ondanks de crisis is meer dan beschamend. In Trouw las ik het berichtje dat prins Maurits voor twee dagen werk als voorzitter van een projectgroep ? 200.000,- verdiend. In dezelfde krant een interview met Judith Lock. Werkzaam bij een schoonmaakdienst op schiphol. Zij verdient ? 10, bruto per uur. Een loon waar velen niet eens meer zwart voor willen schoonmaken. De FNV wil voor deze sector 3% loonsverhoging, dus 30 cent per uur. Wedden dat de werkgevers moeilijk gaan doen. Voor die twee dagen van Prins Maurits moet Judith Lock dus 20.000 uren, is 2500 dagen werken. Bij zes vacantieweken per jaar en dat dus 11 jaar werken. Als we dit corrigeren met het hoge belasting tarief van Maurits, blijft er altijd nog zeven zes tot zeven jaar werken over voor Judith. Dan zullen we maar niet hebben over een bonus van een miljoen dat een topman zomaar toegeschoven krijgt als hij weer eens flink heeft gesaneerd in zijn bedrijf of zijn bedrijf uitverkoopt aan een andere multinational. Dat verdient Judith in haar hele leven nog niet. Beginnen de topverdieners ook nog te zeuren als zij 55% van hun inkomen aan de belasting moeten afdragen, tja het leven is nu eenmaal niet eerlijk.
U bemerkt beste lezer, hier welt boosheid op. Dat klopt, maar er is ook bezorgdheid. Want dit is allemaal uitvloeisel van het vrije markt denken en mogelijk ook de globalisering. Want waar gaat het om in het vrije markt denken? Ieder land wil zoveel mogelijk exporteren waarvoor het vanwege de concurrentie nodig is de lonen te drukken. Maar als de gewone burger minder gaat verdienen door de concurrentie, is er ook minder te besteden. Dus als dat wereldwijd gebeurd, wordt er minder gekocht, en minder ge?xporteerd, dus moet er weer harder worden geconcurreerd, waardoor de lonen weer dalen etc. etc. We hebben hier dus te maken met een tegenovergestelde spiraal als bij het stijgen van de lonen. Dan worden prijzen duurder, waardoor de lonen weer moeten stijgen etc. etc.  Tja wat heeft de voorkeur, toch ingewikkeld die economie.
Daarom kan ik me beter bij de sport houden, ja, we hebben de Olympische spelen weer gehad. En als we Olympische spelen zeggen, zeggen we Sven, of zeiden we Sven, want Sven bracht niet wat men dacht en toen was daar gelukkig Nicolien Sauerbreij die notabene historie schreef door de honderdste gouden medaille voor Nederland te winnen en het schaatsen even in de schaduw zette.  Pas op schaatsers, na het snowboarden komt er een nieuwe sneeuwsport opzetten. Afgelopen winter werd hier bij Njord al een voorproefje gegeven. Nog even en het is een olympische sport, namelijk sneeuwkajakken. Welk Njord-lid kunnen we hierbij als eerste de springschans af zien gaan?