Woelig weekend Zeeland
Zie ook het fotoboek  http://lkv-njord.nl/fotoboek.php?id=56
Jaarlijks gaan we vanuit Njord in september zeevaren. Dit jaar vertrokken op 18 september met ons vieren, Eric, Leo de J, Hans N en ondergetekende, vanaf locatie clubgebouw richting Zeeland. Een reis van tweeënhalf uur met de VW Passat en aangestuurd door de Tom Tom, wat lekker makkelijk is. Hoewel, met Eric in de auto heb je die eigenlijk niet nodig, want bij Eric lijkt het wegennet in het Westen van het land in zijn hoofd zitten. Bij Utrecht werden we door de Tom Tom de A27 opgestuurd en Eric meende toch te weten dat het via de A12 korter was. Niettemin, om 9.30 uur rijden we een parkeerplaats op de Brouwersdam op. Na wat pakken, omkleden en een stukje sjouwen met de kajaks, glijden we rond half elf de Noordzee in. Het zonnetje mooi aan de lucht, een windje van windkracht 2 tot 3, het belooft een heerlijke dag te worden. Het varen gaat soepeltjes met golfjes die net over de kajaks slaan. Eenmaal bij de vuurtoren van Ouddorp wordt het wat echter. We koersen tussen het strand en de zandbank, genaamd Aardappelbult, en merken dat we tussen echte golven komen die toenemen tot hoogten tussen de twee en drie meter. Zowel voor het strand als links van ons op de zandbank zien we hoge brekers en daar willen we niet in terecht komen. Lekker op en neer deinend en de hoge brekers ontwijkend zoeken we onze weg, als Eric nogal achter blijkt te blijven, niet iets wat we van hem gewend zijn. Manmoedig vaart hij voort, tot Hans hem erop attenteert dat het achterdeel van zijn kajak geheel onder water verdwijnt. Achteraf blijkt zijn hele achterluik vol water te staan. Als Eric zijn penible situatie in de gaten krijgt, koerst hij linea recta richting strand en wij solidair achter hem aan. Het ziet er niet goed want de punt van zijn kajak steekt behoorlijk in de lucht en ik denk, die gaat het niet redden met die hoge brekers. Ik verlies hem uit zicht doordat mijn aandacht door Leo en Hans wordt getrokken die gezamenlijk en tegelijkertijd, alsof het is afgesproken, onderste boven gaan. Dus even naar rechts afbuigen om hen niet te overvaren, verdikkie, natuurlijk komt er een breker van achteren en ik merk dat ik weining aan brandingvaren doe en lig onderste boven. Even daarvoor Leo een mislukte eskimteerrol zien doen, dus laat maar, de kajak uit en gedrieën spoelen we aan op het strand, wat een genante vertoning! Eenmaal op het strand blijkt dat Eric het dus wel heeft gered, waarmee hij reclame maakt voor vaker branding varen. Als we de schade opnemen, blijkt dat Hans zijn handschoenen kwijt is en ook nog eens een flinke snee op zijn achterhoofd heeft. Hij heeft de klap wel gevoeld, maar van wat kan hij niet zeggen. Ik probeer Leo nog enig schuldgevoel aan te praten, maar dat is een vruchteloze poging. Duidelijk is wel dat er gehecht moet worden, en dat binnen zes uur. Doorvaren betekent dat we te laat komen. Dus auto ophalen en sjouwen met de kano’s. Twee uur later staan we met onze kajaks tussen de aardappelvelden en zoeken de camping op Port Zèlande op. Terwijl Eric en Leo ons kamp opmaken, rijden Hans en ik naar de huisarsten post in het Michiel de Ruyter ziekenhuis in Zierikzee. Vijvenenhalf uur na het accident worden de hechtingen geplaatst en als Hans en ik terug komen op Port Zèlande treffen we Eric en Leo achter een groot glas bier aan, we hadden niet anders kunnen verwachten. ’s Nachts regent het, maar wij slapen er niet minder om. Bij het opstaan weer droog, maar de zon laat het afweten. Met een stevige wind in de rug, varen we die ochtend weg van de Kabbelaarsbank om koers te zetten richting jachthaven bij Ouddorp. Dat gaat lekker met dat windje in de rug. Na een weldadige pauze in de jachthaven begint het echte werken. Tegen de wind oversteken naar het grote eiland de Hompelvoet en dan achter het eiland langs in de luwte gaan varen door het Springersdiep, waar het niet overal even diep is. Toch nog veel zijwind omdat de begroeiing er niet overal even hoog is. Eenmaal achter het eiland langs draaien we via de Paardengeul met onze neuzen vol in de wind. We willen richting Stampersgat, maar hebben een windje van windkracht 4 tot 5 vol tegen. Dus besluiten we tot een tussenstop op de Archipel. Daar komen we tot de conclusie dat een oversteek tegen de wind, waarna we nog een 5 kilometer hebben te gaan tot de camping, teveel tijd en kracht gaat vragen. Bovendien blijkt Eric zijn handschoenen hebben te laten liggen op de Hompelvoet. Dus om niet nog meer handschoenen te verliezen, moeten we dus ook daarom terug. Met de wind in de rug is het eerste stuk zo gepiept, daarna is het even werken totdat we terug zijn in Ouddorp. Daar neemt Eric de bus om de auto te halen en zo rond vijf uur hebben we de kajaks weer op de auto. We concluderen dat het een heerlijk weekend was en dat het Grevenlingenmeer met een beetje wind een mooie uitdaging is. Bovendien een fraai gebied met vele eilandjes. Toch jammer dat we ons rondje, met een stop in Brouwershaven, niet konden voltooien. Tijdens de terugweg stuurt de Tom-Tom ons wel langs Rotterdam, tot genoegen van Eric die zijn gelijk weer eens bevestigd ziet. Bij Arnhem nemen we nog het Postilion restaurant voor een genoeglijk maal. Hier zie ik mijn mobiel voor het laatst, waardoor de schade dit weekend nog verder oploopt, en rond half negen arriveren we voldaan in Lochem.