Ardennen weekend maart 2012
Zie voor de foto’s op http://www.lkv-njord.nl/fotoboek.php?id=112
Eindelijk kwam het ervan. Varen in de Ardennen. Eerst aan de grens ontmoeten we Leo die de weg kwijt was. Bij de volgende grens duiken we voor een tas koffie een frietkot in. Gelijk in Belgische sfeer, daar gaat het ook om. Onderweg doen we het Formule I circuit van Franconchamps aan. Hoewel de waterstanden niet erg hoopvol waren togen we toch vier man sterk af naar Trois Ponts om de Salm en de Amel (Ambleve) te gaan varen. Dat zijn WW 2+ rivieren die we wilden verkennen om te bepalen of we hier ook beginners mee naar toe kunnen nemen. Bij de waterstanden die wij hadden (Salm 50 cm en 4 m3/sec) (Ambleve 90 cm / 9 m3/sec) kan dat goed. De Ambleve is een brede rivier met stromend water en een enkele steen en stroomversnelling. WW1+ of WW 2- is hier meer de aanduiding.
Waterstanden Salm kijk op http://aqualim.environnement.wallonie.be/Station.do?method=selectStation&station=L6070
Waterstanden Amel/Ambleve kijk op http://aqualim.environnement.wallonie.be/Station.do?method=selectStation&station=L6510
De Salm is smaller en kent onderweg van Viesalm naar Trois Pont/Coo halverwege een soort delta met drie aparte beektakken. Alle drie kennen ze lage bruggetjes die bij hoger water vragen om voorzichtigheid en wellicht overdragen. Wij konden met deze waterstand er goed onder door. De meest rechtse tak is bij hoog water de veiligste. Gelijk in het begin na de splitsing is er een bruggetje waar je met hoog water om heen kan varen. Alle drie de stroompjes komen na 300 meter weer bij elkaar. De Salm is een leuke beek, die haar water krijgt vanuit het stuwmeer in Viesalm. Bij laag water merk je wel dat de beek ook afvalwater draagt en de Waalse rommeligheid aan de oever roept stereotype beelden op. Niettemin fraai natuurschoon en een leuke tocht voor ietwat gevorderden.
Na de traditionele bak patat in een heus Bels Frietkot besluiten we door te rijden naar de Eifel en passeren de Prüm, Nims, Kyll, om bij de Lieser (Manderscheid) in de Jeugdherberg te belanden. Daar bleek nog precies één vierpersoonskamer vrij, dus we werden behoed voor zoekwerk.
De volgende ochtend staat de Lieser op het programma en blijkt dat 60 cm op de peilschaal Plein eigenlijk toch te weinig is. Toen we besloten was het nog 70 cm en dat is het minimum. We schuren hier en daar wat plastic weg, maar de tocht door de Lieserkloof is qua natuurschoon heel fraai. De speelplekjes aan het einde (we varen Schladt – Wittlich) geven ons wat WW gevoel, maar de waterstanden zijn eigenlijk te laag om ons echt uit te dagen. We besluiten de tocht met een bezoek aan de Alter Pleiner Mühle aan het Lieserpfad. Een mooie plek met nostalgie en het UIT-gevoel. Op de terugweg naar de Achterhoek en Twente rijden we langs het Ahrdal (ook een leuke WW2 rivier) en het Formule I circuit van de Nurburgring. Met een fors beetje vakantiegevoel komen we na 36 uur weer terug in Nederland. Het voelt alsof we wel 72 uur weg geweest zijn.