Zondagmorgen, mistflarden en een doorbrekende zon. Zes man op weg naar Samern bij Bad Bentheim om een rustige tocht op de Vecht te maken. Het is een korte tocht, die geschikt is voor beginners. Janny, Berend, Jacqueline, Marian, Ron en Hans bereiken het beginpunt en vinden na enig zoeken een geschikte plek om in te stappen. Nog even pendelen en om kwart voor elf zit iedereen in de boot.
De kaart geeft aan dat we bij enkele stuwen moeten overdragen. Er zijn vier stroomversnellingen. Bij de Schüttorf wordt de rivier breed en stroomt om een groot eiland. Aan de dijken is te zien dat het water hoog kan staan. Verderop zie je soms meerdere bruggen naast elkaar. Een over de zomer- daarnaast een brug over de winterbedding. Na een tijdje varen gaan we uit de boten voor de eerste stuw. Instappen is lastig in verband met een hoge betonnen rand. De Vecht ligt diep, Je hebt een wal van 1,5 a 2 m. Op plekken waar wilgen groeien vliegen ijsvogeltjes voor ons uit. Tijd voor een pauze. Na enig zoeken vinden we een minder steile wand en gaan aan wal. Het zonnetje schijnt er wordt een hapje gegeten.
We bereiken de eerste stroom versnelling. Hans vaart voor en geeft aan dat het kan. Het laatste stukje voert de stroom je recht naar enkele wilgenstruiken. Het is zaak deze te passeren. Het gaat goed, Janny doet het laatste stuk achterstevoren en passeert de stuiken. Marion vaart recht in de struiken. Ze gaan niet aan de kant en Marian gaat om. Ze geeft aan hier niet blij mee te zijn. Met een andere peddel moet het beter gaan. Op naar de volgende stroomversnelling. Hans vaart voor. Berend geeft aan wanneer de volgende kan varen. Veel ruimte tussen de vaarders verkleint kans op omslaan. Wat blijkt? Het is niet moeilijk niemand gaat om. Derde stroomversnelling, alles gaat goed. Marian wordt uitgenodigd om volgende week mee te gaan naar Schaffhausen. De laatste stroomversnelling is de verraderlijkste. Om en om zijn er schuine schotten in het water geplaatst. Het water slingert hier tussen door. Hans vaart voor. Met een lange boot is het lastig manoeuvreren. Je moet uit de buurt van de schuine kanten blijven, terwijl de stroom je daar naar toe voert. In de stroom liggen enkele grote stenen waar je ook uit de buurt moet blijven. Ron komt als tweede man en ontwijkt alles behalve die grote steen. Jacqueline volgt, het tempo is goed, het slalommen ook, maar die andere grote steen had daar niet mogen liggen, ook om. Janny en Marian besluiten te gaan lopen. Je blijft droog maar je wordt er moe van. Vooral als het eindpunt honderd meter verder aan de overkant ligt en je onderaan een steile oever weer in moet stappen.
Bij het eindpunt is er tijd genoeg om te drogen. Net drie aalscholvers na de duik. De zon schijnt de temperatuur is aangenaam, niemand heeft het koud en de natte pakken worden omgezet in sterke verhalen.
Hans
