De dagen voor het weekend 19/20 september waren qua weer duidelijk minder maar gelukkig trad er zaterdagochtend een stevige verbetering in. Met drie mannen en één vrouw reden we in één auto en drie kano’s naar Hoek van Holland waar we in Numansdorp ons startpunt voor dit weekend zochten. We hadden het fort Numansdorp op het oog als startplaats. Dat leek me een mooie locatie maar helaas was het daar niet mogelijk te water te gaan. Eenmaal een alternatief gevonden konden we van wal en het Haringvliet op varen. Er was 7 km te gaan om bij het eiland Tiengemeten te komen. Met afgaand tij de Haringvlietbrug onderdoor en koers gezet langs de zuidwest kant van het eiland. We hadden de opties open gelaten, of het eiland rond of het plaatsje Stad aan de Haringvliet aandoen en dan weer langs dezelfde zijde  terugvaren. Aan deze zijde van het eiland is het door Natuurmonumenten niet toegestaan ook maar ergens aan land te gaan. Toch maar even langs de oever een drijfstop gehouden. Met een heerlijk zonnetje en een wat aantrekkend windje tegen en kerend tij naar de andere kop van het eiland. Daar lekker vol in de wind de kop van het eiland rond en nog 8 km te gaan tot de camping aan het andere eind van het eiland. Inmiddels zat Lidy daar al lang te wachten nadat zij het met fiets het pondje tussen Nieuwendijk en het eiland had genomen.  Intussen had zij de Marskramer nog aangedaan en een luchtmatrasje voor Eric gevonden die wat teveel had bespaard op zijn bagage. Een zee van ruimte op de camping naast de Herberg van het eiland waar een groot gezelschap een feestje aan het bouwen was. Tiengemeten is enkele jaren geleden ontpolderd en de 7 boeren zijn uitgekocht. Natuurmonumenten is nu de eigenaar maar het eiland is niet geheel aan de natuur overgegeven. Naast de Herberg vind je er nog een Pannenkoekenhuis, twee musea, nog enkele bewoonde boerderijen, nog wat bewoonde boerenknecht woninkjes en enkele vakantiehuisjes. Ook lopen er nog wat paarden en koeien rond. Tevens vind je er ook nog een 5 ha groot  (natuur)speelterrein voor kinderen. Maar mooi en boeiend is het er wel en helaas kwamen we tijd tekort om het eiland eens goed te bekijken.  Leo kon zich nog wel heerlijk uitleven met zijn camera. Ook ik kon wat leuke plaatjes in de invallende duisternis schieten, zie daarvoor het fotoalbum op deze site. Na een genoeglijke avond die wat werd verstoord door muggen de tent in en de andere ochtend waren we net wat te laat op. Na opbreken richting Hellevoetssluis wat met 21 km net wat te hoog gegrepen was met tegenwind en een kerend tij zo halverwege te tocht. Daar hadden we rekening mee gehouden en besloten rechtsaf te slaan het Spui in waar we in jachthaven Blinckvliet,  met een heel vriendelijke havenmeester, door Lidy met de auto werden opgepikt.