Het verslag van deze tocht begint thuis, een paar dagen nadat de tocht gevaren is.

Na een zwerftocht door de Wieden, heb ik toch maar eens opgezocht, wat de routebeschrijving zegt over deze tocht?
In de Wieden ontbreekt het aan structuur. Alles is warrig, rommelig, een chaos. Alsof men er zonder bij na te denken veen is gaan afgraven. Grillig gevormde plassen en kronkelelende sloten. Als je niet uitkijkt kun je hier verdwalen. Zes man gingen geheel onbevangen bij licht druilerig weer te water. Gaandeweg werd het droog. Na de Schutsloterwijde voor driekwart gerond te hebben, besloten we terug te varen om de gemiste afslag te zoeken. Na meerdere doodlopende vaarten verkent te hebben, tijd voor de eertste pauze. Bij koffie en een boterham geeft de mobiel uitsluitsel. De gemiste afslag is honderd meter terug. Via het Stobbenkolkje de Oostelijk Wetering op naar het Toppenkolkje. Ook bij een beetje bedompt weer prachtig varen. Het Toppenkolje bestaat uit veel inhammen waar vijf vaarten op aansluiten. We volgen de kaart en varen Belt-Schutsloot aan de verkeerde kant binnen. De mobiel brengt weer uitkomst. Op naar het noord westelijke deel van de route. Ook hier geld de beschrijving, warrig, rommelig. De chaos blijft uit, met behulp van de mobiel, berijken we, na 15 km varen, de auto’s.

Nog even terug naar Lochem, waar we een prachtige dag afsluiten.