Een weekendje op de Niers staat “altijd”  garant voor onverwachte gebeurtenissen. Ik heb het nu 3 x gevaren en het is ook dit keer weer meer dan waar gebleken.

Het begon al goed, tenminste; voor de meesten van ons 6-en. (Lidy, Jacqueline, Hans, Bjorn, Berend en ik)  Om 7.00 uur verzamelen, boten laden en snel op pad. Dat niet iedereen even wakker was bleek al vrij snel; Toen de auto’s en aanhanger buiten de poort stonden en ik de poort af wilde sluiten, zag ik een verschrikt gezicht van Jacqueline in het clubhuis. Tijdens het toiletbezoek was ze opgesloten in het clubhuis. Dat ging dus maar net goed. De toon was gelijk lekker gezet.

De reis verliep voorspoedig; tenminste, dat vond de navigatie van Berend; het was een “kruip-door-sluip-door”  route die nou niet bepaald uitblonk in snel, kort en weinig drempels. Maar het was wel een mooie route (al waren de meesten van ons daar niet erg in geïnteresseerd op de zaterdagochtend.)

 

 

Eenmaal aangekomen in Geldern zijn Berend en Lidy gaan pendelen; ze vonden het een goed idee om 1 auto op de overnachtingsplek neer te zetten. Dat betekend alle dagen pendelen, maar scheelt de laatste dag enorm in pendeltijd. Tijdens het wachten attendeerde Hans mij (als vaarleider) op een bord dat alleen vanaf het water zichtbaar was en zodanig was geplaatst dat je het alleen zag als je voor ons instappunt in het water lag.   Achtung, weiterfahrt verboten! Lebensgefahr!  ausstieg hier.  Montag –Freitag und Samstag morgen “. Haha, dat bord hebben we niet gezien hoor! En bovendien is het vandaag toch zondag, dus geen probleem. (toch??)

Lidy en Berend hadden nogal effe werk met de pendel, maar eenmaal terug gekomen hadden ze het opbeurende nieuws dat de camping een klein veldje was waarop al 5 joekels van tenten stonden met een grote biertafel in het midden………….ai, daar gaat onze nachtrust.

Eenmaal op het water realiseerde ik mij opeens dat het vandaag zaterdag is; oh shit, dus toch levensgevaarlijk op het water??  Ik begon opeens de kriebels te krijgen; als vaarleider voel je je wel verantwoordelijk voor het hele club. Maar dan toch wel raar dat er op ons officiële instappunt totaal niets van zichtbaar was. Nou ja, veel anders kunnen we niet, dus voorzichtig van start dan maar. De eerste km was er echter niets raars te zien. Op 100 meter van het instappunt lag wel een brug die verdacht veel nieuwe onderdelen had. Dat zal het dan wel geweest zijn; onderhoud aan een brug, pff.

 

Een half uur later, net een beetje van de schrik bekomen, zagen we van rechts een trekker aankomen; deze reed recht op de Niers af en verminderde nou niet bepaald vaart. Tot onze verbazing reed hij op volle vaart dwars door het water!! Even later kwam er nog 1 van de andere kant. Oké, dat is weer eens wat anders dan een ijsvogeltje.

In Kevelaer zagen we nog een processie voorbij komen. Behalve veel wandelaars waren er ook heel veel mensen die op de fiets waren. Opvallend was het grote aantal jonge mensen dat meedeed.

Omdat het mooi weer was, waren er ook veel verhuurboten op het water. Behalve zwemmende mensen, kwamen we ook 2 grote honden tegen die lekker aan het zwemmen waren terwijl de baasjes in een bootje rustig peddelden. Wel een special manier van hond uitlaten hoor.

De staat van nuchterheid van mede peddelaars verschilde nogal. Tijdens een pauze zagen we medevaarder driftig zwemmen. Hij was 1 z’n schoen kwijt; die dreef in het water. Bij een poging die te pakken en op de kant te gooien speelde de dronkenschap enigszins op; ipv de schoen naar zijn spullen te gooien kreeg Jacqueline hem naar het hoofd gegooid. Jaja, Jacqueline moest het wel ontgelden vandaag…… Gelukkig zonder grote gevolgen.

Op de camping aangekomen bleek dat we ons voor niets zorgen hadden gemaakt over onze nachtrust; het bleken 4 vaders te zijn die met hun kinderen (ca 12 kids?)een weekendje uit waren. Ondanks dat we hutje-aan-mutje stonden, hadden we daar  dus totaal geen last van, was wel gezellig eigenlijk. Ze vierden de verjaardag van 1 van de kinders. Vooral Berend heeft vol overgave het “ lang-zal ze leven”  in het Duits meegezongen. Direct daarop kreeg hij een stuk taart aangeboden. Jacqueline en Bjorn hebben nog even bij ze gezeten bij het kampvuurtje.

Waar wij (Lidy, Hans, Berend en ik) kozen voor een pizza op een terras, wilde Bjorn wel eens zelf koken; in no-time had hij een lekkere maaltijd met chili op zijn bord; rook best wel lekker eigenlijk!  Onze pizza smaakte echter ook uitstekend en na een afzakkertje aan de waterkant zijn we gaan slapen.

Na een goede nachtrust werden we allemaal op tijd wakker, zonder regen; dat was wel anders voorspelt. Het zou tot 9 uur behoorlijk gaan regenen, dus we zouden uitslapen. Het vroege wakker worden ging echter niet geheel spontaan; de kerkklokken die vlakbij enthousiast hun werk deden hielpen ook enigszins mee. (tjonge wat een herrie, is er wel iemand in dit dorp die uit kan slapen??)

Bjorn had het lekkere eten goed te pakken; toen hij Berend met een paar verse broodjes van de bakker zag komen, bedacht hij zich geen moment; “ Waar zit die bakker?”  10 minuten later zat hij iedereen de ogen uit te steken met een lekkere verse croissant. Ook tussen de middag had hij het goed voor elkaar met een warme zelfgemaakte snack.

De tocht verliep razendsnel; om half 2 waren we al op het eindpunt.

Al met al hebben we slechts 5 minuten wat regen gehad, terwijl het echt slecht voorspelt was op de zondag.

Op de terugweg  naar Lochem hebben we een korte stop gemaakt ; Lidy en ik genoten van een heerlijke, home-made tiramisu, Jacqueline en Bjorn waren aan de koffie en Berend en Hans hebben een biertje gedronken op de goede afloop.

 

Al met al weer een gezellig weekend met veel bijzondere gebeurtenissen!