Verslag Berkeltocht van Ellewick naar Borculo (Zompenloze)

Op zondag 13 augustus zijn we met een groepje van 5 personen naar Ellewick in Duitsland getogen.
Hier is de 1^e kanosteiger aangelegd (Berkel-stroomafwaarts gezien) en er is een flink stuk gras beschikbaar voor het parkeren van auto’s.
Het is daardoor een geschikt punt om een Berkeltocht te beginnen, waar de verhuurbedrijven Ten Brinke uit Rekken en Sportwijzer uit Eibergen dan ook vaak gebruik van maken.

Van Ellewick naar de Borculose zompenloze is het 25 km varen en dit wordt waarschijnlijk de 1^e etappe van een volgend jaar te organiseren 2-daagse kano toertocht tot Warnsveld.

De 5 personen waren Hans, Jacqueline, Janny, Ger en ik.
Doordat we met zijn 5-en waren konden we de 2^e auto meteen ’s morgens al bij de finish in Borculo zetten, zodat we alleen ’s avonds maar hoefden te pendelen.
En bij aankomst in Ellewick waren we dus ook al mooi met zijn vijven aan de klets, de sfeer zat er al helemaal in.

Onderweg was de zon bezig om de mistflarden op te lossen zodat we eerst nog even prachtige beelden van de Achterhoek te zien kregen.

Aangezien de Berkel op het Duitse gedeelte veel meer reliëf heeft dan op het Nederlandse stroomt hij aardig vlot tot aan de grens. En ging het varen navenant gemakkelijk.

Tot de grens kregen we 2 stuwen. Bij de 1^e stuw zijn de kanosteigers aan onderhoud toe (weer instappen zonder steiger). De 2^e konden we heel gemakkelijk varend nemen.
Net voor de grens waren er bomen gerooid, waarbij de stammen nog in de Berkel lagen. Misschien hoopten ze wel dat de stroom ze mee zou nemen. We konden gelukkig tussen de takken door manoeuvreren.

Bij Rekken besloten we dat het tijd was voor koffie. Een mooie picknicktafel nodigde ons uit.
Helaas ging de al heel donkere lucht op dat moment over in een stevige regenbui zodat we de rest van de koffie maar staand onder de bomen hebben opgedronken.
Daarna werd het gelukkig weer prachtig weer, zodat we over het geheel geen klagen hadden.

Bij Eibergen heeft de Berkel een nieuwe loop gekregen bij de Mallemse molen. De oude loop is heel erg mooi met een sluis en een watermolen, alsmede een restaurant met mooi terras: het Muldershuis. Het leek mij dan ook erg leuk om niet over de nieuwe maar de oude Berkeltak te gaan.
Hans inspecteerde de instapmogelijkheden. Er was geen steiger, wel heel veel begroeiing waarachter een mooie rivier lokte.
Ger, het nieuwste lid die net de kanocursus achter de rug heeft, werd gevraagd om vanuit het water tussen het riet in te stappen. Hij had namelijk de zwaarste boot dus als hij er eenmaal door was konden wij het ook. Ger is gelukkig niet zo bang uitgevallen, dus hij ging het inderdaad doen, op voorwaarde uiteraard dat wij achter hem aan kwamen.
Zo kwamen we allemaal aardig vlot weg, alleen kreeg Hans als laatste een probleem: hij zakte tot aan zijn broek weg in de modder. Maar met al zijn ervaring kreeg hij het toch ook voor elkaar.

Het is dan een kort, heel mooi stukje tot aan het Muldershuis waar je weer uit moet -en kunt- stappen. De boten moeten vervolgens wel over het terras getransporteerd worden: er is geen filmpje van gemaakt helaas, maar het was een mooi gezicht.

Op het terras was het heel gezellig en we zijn meteen zelf ook maar aangeschoven: “koffie met appelgebak en slagroom graag”.

Na de koffie hebben we nog even wat foto’s gemaakt van het mooie plekje en kwamen we via een heel erg mooi oud stuk weer op de gewone Berkel uit waar we meteen weer de ook hele mooie lus langs Eibergen genomen hebben.

Na Eibergen kwam er vervolgens een mooi stuk naar Haarlo, waar we bij het verdeelwerk Haarlo (Avinkstuw) de volgende pauze hebben genomen. Hier is het een apart gezicht dat er een hele brede Berkel overgaat in 2 veel smallere vervolg stromen (Bolksbeek en Berkel).

Hierna naar en langs het Hambroek bij Borculo waar een discoparty aan de gang leek. Vervolgens noordelijk om Borculo heen en vanaf stuw Elbrink via de oude Berkel richting het centrum waar we eindigden naast Berkelzomp de Jappe die net weer een tochtje gemaakt had.
Van de schippers kregen we koffie aangeboden die we in de mooie loods opgedronken hebben.

Zo kwam er een mooi einde aan een hele mooie tocht!
Best een flink stuk maar doordat we ons niet gehaast hebben was het voor ons allemaal goed te doen.