Dag 1

Woensdag kajaks opladen waar ik helaas niet bij was, donderdag om 1830 vertrek naar Minden voor een driedaagse tocht op de Weser.

De weervoorspellingen werden steeds beter, tijdens de rit ernaartoe kregen we nog enkele druppels, maar vrijdag was het droog en 24 graden. Sochtends eerst de auto pendelen naar het eindpunt, daardoor vertrokken we laat in de ochtend voor onze eerste dag van ”slechts” 40 kilometers. De eerste kilometers waren we fris en haalden we 12 km/ uur, doordat de stroming al snel verdween kwamen we uit op een gemiddelde van bijna acht km/uur. Het uitzicht was fantastisch, oude molens, leuke dorpjes  , groepjes aalscholvers, witte reigers en een vissende arend. maar overal word je aan het hoge waterpeil herinnerd, veel onderloop gebieden, en bij de steden een hoge wal.

Halverwege de dag moesten langs een sluis met een kanogoot, door op een knop te drukken verscheen er een gevaarlijke uitziende glijbaan aan water waar we 1 voor 1 naar beneden mochten glijden, met bijna 19 km/uur was dat leuk om te doen. Het laatste stukje ging moeizaam, maar het vooruitzicht aan de Duitse quisine zorgde ervoor dat iedereen de eindstreep binnen 5 uur en een kwartier varen heeft gehaald, nog even tentje opzetten en na kort op te frissen hebben we de lokale Italiaan bezocht die naast de gebruikelijke maaltijden ook Italiaans ijs had voor de toetjes.

dennis

Dag 2

Reveille om 8 uur, één voor één sukkelen we de tent uit met de tocht van gisteren nog in de armen. Eerst een wandeling naar de supermarkt voor brood. Na een kopje thee en een paar broodjes gaat het al beter. Tegen half elf starten we. Het is breed en rustig water, eigenlijk te rustig maar daar komen we later op terug. Het ziet eruit als een plaatje, het water is glad met daar boven een prachtige lucht. Na 9 kilomater bereiken we een stuw die we via een Bootsgasse passeren. Een Bootsgasse is een met water gevulde glijbaan van ruim vijftigtig meter lengte waar je om de beurt af gaat. Het kost even tijd maar het gaat prima. Zitten de luiken niet dicht of zit je spatscherm te laag dan kom je daar op de laatste meters achter omdat je water schept. Iets verder is onze eerste pauzeplek. We hebben in 3 uur 15 km gevaren. Door de stuwen is stroming gering. de vaarsnelheid bedraagt 6 km/uur. Dit is een tegenvaller. Bij de planning zijn we uitgegaan van een sterke stroming. We zien reigers, wouwen, allerlei soorten ganzen en ons onbekende roofvogels. Er huppelt een ree een stukje met ons mee. We passeren Nienburg en houden onze tweede stop. Iedereen is nog steeds monter maar we beginnen onze armen te voelen. Tegen zessen leggen we aan bij de overnachtingscamping in de buurt van Drakenburg. Iedereen kookt zijn potje. Als de afwas gedaan is worden we door een hoosbui naar onze tenten verbannen. De avond hebben we gezellig met bier wijn en vruchtensap op het terras van het campinggebouw doorgebracht. Al met al een geslaagde tweede dag.

Hans

Dag 3

Vandaag vroeg op; Omdat het pendelen en de reis veel tijd in beslag nemen, willen we om 8.30 uur in de boot zitten, dus 7.00 uur op!

Dit gaat niet geheel spontaan; de gedane inspanning van de laatste dagen begint bij allemaal tol te eisen.

Toch word je gelijk vrolijk als je de tent uitkomt; het uitzicht over de Weser waar de zon net bovenkwam, was ronduit prachtig!

Zo te zien hadden we weer wat meer stroming dan gisteren.

Iets over half 9 peddelen we bij de campingplek vandaan.

Al vrij snel naderden we een Bootsgasse die “ ausser betrieb” is. Dit betekent dat je de boot met een botenwagentje dat tot in het water doorloopt over kunt dragen. Dat kost de nodige tijd. Berend dacht het sneller te kunnen doen, maar kwam er gelukkig net op tijd achter dat dat geen handige keus was.

We hadden de vaart er beter is dan dag 2; gemiddeld ruim 8 km uur. Met 32 km op het programma is dat alsnog 4,5 uur peddelen. De dames hadden nog ruim voldoende gesprekstof, maar bij de heren werd het af en toe wat stiller. De kilometers begonnen duidelijk voelbaar te worden.

Dennis was het helemaal zat om iedere keer aan iemand te moeten vragen het roer bij te stellen. Met een simpel touwtje heeft hij er een roertje van gemaakt die vanuit de boot te bedienen was, dat werkte prima.

Bij een zandafgraving hebben we gepauzeerd. Een mooi plekje. Enige nadeel is dat de pootjes van de krukjes af en toe wat verder wegzakken dan gewenst. De gevolgen hiervan heeft vooral Ger ondervonden. Lidy heeft hier zelfs nog een fossiel gevonden.

De hele tocht hebben we prachtig weer gehad! Onderweg veel witte reigers gezien.

Rond 13.30 uur hebben we gepauzeerd bij een restaurant. Omdat we al uit konden rekenen dat het een latertje zou worden, hebben we daar onze warme maaltijd genomen. Op het terras in het zonnetje smaakte ons dat uitstekend. Bovendien hadden we het in een razend tempo op tafel staan.

De laatste 5 km waren daarna een makkie.

Rond 14.30 uur waren we bij de eindplek.

Berend en Ger zijn gaan pendelen. Het kostte ze de nodige tijd en moeite om een ARAL pomp te vinden om te tanken (met de botenwagen erachter lust de auto nogal wat benzine).

Voor ons als achterblijven de schone taak om de boten schoon te maken, en op de botenwagen te leggen. Omdat er daarna nog ruim voldoende tijd overbleef, heb ik de tent nog opgezet om te drogen (zat in de ochtend veel dauw op). Die kon ik toch nog lekker droog mee naar huis nemen.

Daarna nog een flinke afwasbak vol met vlierbessen geplukt en gerist. Die moest ‘s avonds nog worden weggewerkt in Lochem…..

Pas rond 18.15 kwamen de chauffeurs terug. Na een korte pauze zijn we richting Lochem gereden. Binnen de 5 km zijn we 2 ARAL tankstations tegengekomen en ook de eerste pomp op de snelweg was een ARAL; ze zijn er dus wel!

Rond 22.10 uur kwamen we aan in Lochem; moe maar voldaan.

We kijken terug op een weekend met extremen; extreem mooi weer, extreem lange afstand en extreem lang pendelen. Maar vooral een mooie tocht en heel gezellig!

Volgend jaar ben ik weer van de partij!

Gabrielle