de Muhlenbach: een spirituele ervaring

De aankondiging om op 10 september de Muhlenbach te varen was niet voor niets scherp geformuleerd. Wie wil niet op avontuur cq. een avontuurtje met Yvonne? Menigeen had de door Yvonne georganiseerde tocht op de Goorbach nog in gedachten. Bij plus 2 graden werden toen de geplande 2 uurtjes kanoplezier 5 uur prachtig ploeteren op een met takken overgroeide beek.
De aanmeldingen voor de Muhlenbach waren voorspelbaar. Echte avonturiers. Toevallig alleen mannen. Hans, Eric, Berend, en Leo begeleidden Yvonne.
De Muhlenbach was op de instapplaats paradijselijk schoon en helder. Door het instapen verjoegen we een waterslang. Of was het de slag des verderfs?

Bij een poging van Hans om vooraf de beek te verkennen had hij alleen het in- en uitstappunt kunnen vinden. Logisch, want de beek gaat bijna overal door ongerepte natuur.
Mediterend en peddelend sprong een ree weg van de kant van de beek. Wat deed die ree daar? Was dit de oversteekplaats waar Boeddha zijn verlichting bereikte ?

Een lastige instap na een stuw; waarna het weer rustig verder gaat. Een lichte stroming. Lage takken Over of onder boomstammetjes door, en dan ineens???Wat zweeft daar door de bomen ? Lou de palingboer? Ach nee, het was een gewoon eekhoorntje.

Ver weg van alle drukte. Ver weg met je eigen gedachten. Het was een fantastische tocht. De geest komt zo?n dag tot rust en gelouterd keerden we huiswaarts. Na zo n dag peddelen in het paradijs was een afsluiting met een glas italiaanse wijn met drijvende frambozen zeker gepast. Het terras van Adams place; een aanrader voor hen die zonder zonden zijn.

En degenen die thuisbleven: zij hebben een dagje paradijs gemist. Maar al heel lang is bekend dat die plek dan ook niet voor iedereen toegankelijk is. Dank gaat uit naar de onzichtbare hand die ons leidde op deze spirituele dag; dank aan Hans en Yvonne.