Afgelopen zaterdag was het zover. Mijn eerste kanotocht en met mij die van vele andere cursisten van de kanocursus van dit jaar. Tijdens het pinksterkamp had ik al eens een poging gedaan een tocht te varen, maar was toen door wilde verhalen over hoge golven zo bang en krampachtig in de boot gestapt dat ik in de haven al omging. De herkansing vond plaats tijdens de midzomeravondtocht. Het water was rustig, geen golf te bekennen. Het weer was weliswaar wat wispelturig; toen we in Borculo te water gingen begon het wat te miezeren en iets verderop goot het. Maar op het water merk je daar weinig van en het was gelukkig niet koud.

We vertrokken met een behoorlijk aantal boten, waaronder een groot aantal kinderen. In een lange sliert bevolkten wij de Berkel. Om even uit te rusten en wat foto’;s te maken hebben we onderweg een vlot gemaakt, de Berkel was bijna te smal voor alle boten naast elkaar. In de buurt van Zwiep voegde de tweede groep zich bij de eerste, met onder andere twee Canadezen. Zo voeren we Lochem weer binnen, moe, maar voldaan. De jeugd stortte zich op de zoutjes en de nootjes en konden daarbij genieten van een fotopresentatie van eerdere kanotochten (en zelfs van die die we net gevaren hadden, de techniek staat voor niets!). En ook de volwassen sloten de avond na het ophalen van de auto’;s in Borculo onder het genot van een drankje en de foto’;s van de tocht over de Lahn af. Petje af voor alle cursisten en zeker voor de jongsten, dit was onze vuurdoop, ik hoop dat er vele leuke tochten volgen.