Hoe leuk is kano?n? Veel mensen vinden kano?n wel leuk, maar zullen nooit lid van een kanovereniging worden. Voor hen is kano?n iets wat je met mooi weer doet en ze kijken je met grote ogen aan als je hen verteld in de winter het water op te gaan. En bij kano?n in een zwembad kunnen ze zich al helemaal niets voorstellen.
Dat laatste moet op veel Lochemers inmiddels niet meer van toepassing zijn. Veel van hen zullen na een zondagmiddagje zwemmen in De Beemd plotseling een lading kano’;s door de deur naar binnen hebben zien schuiven. Sommigen besluiten nog even te blijven hangen en te zien wat er allemaal met die kano’;s gaat gebeuren.
Zij aanschouwen dan een spektakel van door elkaar heen varende en eskimoterende kano?rs, Njord heeft bezit genomen van het wedstrijd zwembad en voordat het serieuze oefenen begint, willen een aantal even lekker voor zichzelf met een kano aan de gang. Dat moet toch op zijn minst aanstekelijk werken en eigenlijk is het jammer als we het laatste deel gaan kanopolo?n, er geen buitenstaanders meer in het zwembad zijn. Het lijkt mij dat al dat gedol en gespeel met de kano’;s in het zwembad toch op aardig wat mensen aanstekelijk moet werken.
Maar goed, het blijft een illusie om te verwachten dat veel mensen zich tot het kano?n zullen bekeren. Het blijft een relatief klein aantal mensen dat actief kanood. En misschien is het maar goed ook, want willen we eigenlijk veel kano?rs tegenkomen als we rustig in een mooi water willen varen?

Is de liefde voor kano?n overdraaglijk naar je nakomelingen? Ik denk van veelal niet en ik put hierbij uit persoonlijk ervaring. Mijn oudste zoon ging al als baby van drie maanden voor het eerst mee in onze canadees. Daarna heeft hij vele tochten mee gevaren. Eerst als passagier en toen hij de leeftijd had op eigen kracht. In het begin vond hij zelf varen best nog wel leuk. En wij als trotse ouders natuurlijk ook, want laten we eerlijk zijn, Je wordt als ouder helemaal warm van binnen als je spruit voor het eerste jaar hele tochten mee kan varen. Maar toen kwam al vrij snel het moment dat zoonlief het saai begon te vinden en steeds moeilijker te bewegen was tot varen. En dan moet je het los laten en de lat lager leggen. De verplichting tot meevaren wordt dan teruggebracht naar enkele tochten per jaar. Ook het wild water varen kan hem niet bekoren, waarmee een verwijdering met onze kanovereniging, wat mijn zoon betreft, in gang is gezet.
Dit beeld zie ik ook bij andere gezinnen terug. Kinderen houden er nogal eens een andere opvatting op na wat het kano?n betreft. Waarmee toch vooral duidelijk is dat kano?rs een uniek soort zijn.