Dit jaar viel de sluitingstocht wat later dan gewoonlijk. De tweede zondag van november, wat je doet denken een koude en regen. Niet dit jaar waarin de herfst zich van een heel goede kant laat zien. Ook het weekend van 8-9 november wilde niet onderdoen voor al die mooie weekenden die we deze herfst al hebben beleefd. Foto’s link
Het weer was dus al een goede trigger maar voor mij was nieuwsgierigheid naar de nieuwe (of beter gezegd historische loop) van de Berkel de sterkste motivatie. Deze zomer had ik al een voorproefje gehad tijdens een excursie, geleidt door oud- lid Michiel Schaap, waarbij er een stukje langs de weer meanderende Berkel werd gelopen. Tijdens de sluitingstocht werden mijn stoutste verwachtingen overtroffen. Door het aangename zonnetje en de prachtig meanderende Berkel beleefden wij, Janny, Lidy, Bjorn, Leo, Hans M en ik, een buitengewoon mooie Berkeltocht die alle voorgaande tochten ver overtrof. De stroming van de Berkel is toegenomen in kracht en omdat de Berkel tussen Zutphen en Lochem ook nog eens 2,5 km langer is geworden werd besloten de tocht vanaf het clubhuis te starten. Het begon al voor Almen, al meanderend tussen hier en daar heel steile oevers voeren wij het kerkdorp Almen tegemoet. De steile oevers zullen zeker oeverzwaluwen gaan aantrekken. Liep voorheen de Berkel strak langs het zwembad van Almen, nu draait het riviertje weg en zagen wij een veld met bloeiende bloemen tussen de Berkel en het zwembad. En de rest van de tocht bleef het feest met veel bochtenwerk, verrassende verbrede stukken, haast plassen, in de Berkel. Vanwege het mooie weer mocht de Berkel zich verheugen in een groot aantal wandelaars langs haar oevers. Nooit tevoren zoveel wandelaars gezien tijdens een sluitingstocht. Met hen deelden we onze bewondering. Eén van hen formuleerde het zo: ‘voorheen was het een snelweg, nu een B-weg’. Zelfs het laatste stukje voor Zutphen maakte nog een slinger waar het ondanks de flats waar we strak langs voeren toch erg landelijk aanvoelde.
Rond 16 uur legden we in Zutphen aan waar Berend ons met botenwagen stond op te wachten. Voldaan keken we terug op een mooie tocht en mooie dag welke relaxed werd gevaren met twee lange pauzes in een heerlijk najaarszonnetje. De foto’s getuigen van al het moois van deze dag, zie fotoboek. Op het clubhuis werd de heerlijke snert genuttigd die Harry, man van Janny, voor ons had gebrouwen.
Henk Groeneveld