Proloog en dag 1 van de Weser van Hannover Mundisch naar Bad Karlshafen.
De foto’s op http://www.lkv-njord.nl/fotoboek.php?id=54) laten zien dat we een fantastische trektocht hebben gemaakt. Vrijdagavond vertrokken Lidy, Berend en Gabriëlle naar Hannoverisch Muenden alwaar we bij de start van de Weser (km 1,2) op zaterdag zijn gestart. Hans en Eric reden naar Holzminden waar ze opgehaald werden, zodat de auto zondagavond op de goede plek stond. Zaterdagochtend na een stevig ontbijt in de Jeugdherberg de boten ingepakt, wat een flinke klus bleek. De drie trekkers die vijf dagen gingen varen, namen zelfs een waterdichte tas achterop het dek mee. De tocht over de Weser, die iets smaller is dan de IJssel, maar wel iets sneller stroomt, ging langs de 150 meter hoge bergen. Bergen die afgewisseld werden door lieflijke dalen en dorpjes en standjes met vakwerkhuizen. Elk dorp leek ook wel een eigen pont te hebben. Pontjes die langs een hoog gespannen kabel van oever naar oever togen. Onderweg deden we ondermeer het Bendictijner klooster van Bodenfelde aan. Een fraai interieur en een gaststube met voortreffelijke apfelstrudel en heisse chokolade. Waar we met zon gestart waren kregen we een enkele stevige bui te verduren. Een brug bood uitkomst en zo blijf je toch aardig droog. De 45 km deden we in circa 5 vaar uren, waarmee je toch snel blijkt te kunnen varen. Bad Karlshafen was onze bestemming en aldaar zijn we op camping en later Bierterras neergestreken. Maar niet nadat we het lokale Kurcentrum hadden bekeken en de oude havenkwartier. Berend en Gabriëlle bleken hier ooit op vakantie geweest te zijn en dat bracht oude herinneringen boven. Een zelf gemaakte maaltijd en een moment van bezinning onder het afdak, waren de laatste momenten van die dag. Het werd namelijk fris en een warme slaapzak lonkt dan.
Dag 2; van Bad Karlshafen naar Holzminden
Deze dag weer vroeg uit de veren. Eenmaal buiten zie je ochtendmist en vraag je je af waarom je zo vroeg op mag. Maar als je met zon weg mag varen is alles alweer vergeten. Verbazinwekkend is het binnevaartschip dat opeens in de oever is weggezonken net als de enigszins verroeste spoorbruggen van de Nord-West Bahn. Maar het waterradje van een watersporter dat een ampere oplevert had ik niet verwacht. De prachtige vergezichten, mooie botenhuizen, leuke stadjes (Höxter) met vakwerkhuizen en ijssalons zal ik niet snel vergeten. Net als de bijna kwijlende gezichten van de collega’s die zagen dat we weer voor weinig aan de Duitse schnitzel zaten. Ze gingen uiteindelijk ook voor de bijl en stelden het zelf koken maar weer uit.
Dag drie, vier en vijf worden apart beschreven door de drie achterblijvers. Hans en ik mochten weer naar huis en aan het werk. Ik wil de Werra en Fulda die uiteindelijk in de Weser uitmonden ook wel eens zien.
Vervolg dag 2 door de achterblijvers;
Als we in Holzminden aankomen is het even zoeken naar de juiste plek. Het duurt even, maar uiteindelijk zijn we bij het juiste aanlegsteiger. De kanovereniging is een klein stukje wandelen, maar goed dat we een kanokarretje bij ons hebben. Het is een leuk clubgebouw en we melden ons telefonisch bij de boothauswart. Hij is binnen 10 minuten bij ons. Ondertussen hebben we onze spullen al bij de kanovereniging in het gras gelegd. De boothauswart verteld uitgebreid over zijn kanovereniging en legt ons uit waar we onze tentjes op kunnen zetten, waar het sanitairgebouw is, waar de koelkast staat en hoe het werk met het koelkastgeld.
Als laatste legt hij nog even uit waar we de sleutel van het boothaus en sanitairgebouw achter moeten laten wanneer we morgenvroeg vertrekken en wenst ons een prettig verblijf en nog veel kanoplezier op de Weser.
Nadat we onze tentjes opgezet hebben gaan we nog even de stad in om afscheid te nemen Eric en Hans. Zij gaan na twee dagen peddelen op de Weser terug naar huis. Wij, Berend, Gabrielle en Lidy gaan nog drie dagen varen om uiteindelijk in Minden de peddel in de kanosteunen te hangen.
Nadat we Eric en Hans uitgezwaaid hebben gaan wij terug naar onze overnachtingsplek bij de kanovereniging van Holzminden. Hier zitten we gezellig de rest van de avond op de overkapte picknickset.
Dag 3 van Holzminden naar Grohnde
Dinsdagochtend gaat ik lekkere broodjes halen bij de bakker en genieten we van een heerlijk ontbijt. Nadat we al onze spullen ingepakt hebben en de kano’s bepakt op het aanlegsteiger vaargereed liggen gaan we rond 10:15 te water.
Het weer is wederom fantastisch, een heerlijk zonnetje en lekkere temperatuur. De ochtendetappe gaat tot Bodenwerder. Hier willen we lange stop houden. Met een vaarsnelheid van ongeveer 10 km/uur en dagetappes van 40 km, blijft er voor uitstapjes voldoende tijd over. In Bodenwerder blijkt een zomerrodelbaan te zijn, deze blijkt voor de dames een ongekende aantrekkingskracht te hebben. Dit zou en moest gedaan worden, je kunt toch niet de hele week alleen maar peddelen toch? Lidy en Gabrielle gingen met hoge snelheid van de zomerrodelbaan. Na een snelle run van de zomerrodelbaan hadden de rest van de middag volop praatjes over de snelheid, remtechniek en bochtenwerk.
Hierna zijn we nog naar het centrum van Bodenwerder geweest. Wederom een leuk centrum met veel vakwerkhuizen. Een mooie kaart van de Weserlauf moest hier nog gekocht worden. Kan je bij thuiskomst nog laten zien wat je gevaren hebt en wat er te zien is langs de Weser. De middagetappe verloop voorspoedig. De Weser meandert en de oeverkanten zijn mooi begroeid met bomen en struiken. Het eindpunt van deze mooie vaardag is Grohnde. Het aanlegsteiger is deze keer een hoog en smal steiger. We besluiten om 1 kayak op het steigertje te leggen en de overige 2 kayaks in het water te laten liggen. Het uitpakken van de kayaks die in het water blijven liggen vergt enige vaardigheden, maar ons als atletische personen lukt alles.
We zetten onze tentjes op op een enorm grasveld waar enkel nog een klein tentje staat welke al enige tijd niet meer benut is. Het koken op de 2-pits benzinebrander van de pirokersjes gaat uitstekend. We genieten van een heerlijk maaltijd. Met uitzicht op de kerncentrale en de ondergaande zon genieten we van een heerlijke avond. Om de zware maaltijd wat sneller te verteren maken we nog een wandeling langs de Weser. Toch een heel ander gezicht zo van de walkant. Rond 22:00 uur gaan we na een inspannende maar fantastiche dag naar bed.
Dag 4 van Grohnde naar Rinteln.
Wat een genot, we konden onze tenten droog inpakken. Al voor 10 uur lagen we in het water en peddelen maar. Het weer zag er een stuk minder zonnig uit dan gisteren en eergisteren maar gelukkig was het droog. Vandaag zou het traject Grohnde- Rinteln op het program staan. In het bekende plaatsje “kunt u mij de weg naar Hamelen vertellen meneer” zouden we moeten kiezen tussen de sluis of de glijgoot. Enkele kilometers voor Hameln ontmoeten we gepensioneerde roeiers. Berend meende dat hij net zo hard kon varen als de heren maar moest het natuurlijk afleggen. Even later kwam er een klein motor bootje met 2 heren en een hond aangetuft. Dit tempo konden we alle drie redelijk bijhouden. Met een beetje geluk konden we samen in de sluis. De glijgoot lieten we maar voor wat het was. De heren legden hun bootje aan de kant om Hameln te bezoeken. Ons lokte vanaf de waterkant Hameln nou niet om uitgebreid te gaan verkennen, hoewel het wel een mooie stad schijnt te zijn. We hebben het bij een koffie/thee pauze gelaten. Om later een geschikte lunch plek te vinden viel niet mee. Tot nu toe troffen we altijd zeer geschikte aanleg steigers maar op dit stuk moesten we het doen met betonnen trappen, daar wilden we onze kano niet aan wagen. Zodoende hielden we een drijvende pauze. Zonder te peddelen dreven we zo wat kilometertjes weg. Rinteln was onze eindbestemming voor vandaag. Dit keer zouden we weer bij een kanovereniging overnachten. Hier stonden al meer mensen met hun tent of caravan. Het bleek een grote kanovereniging te zijn die berekend waren op “trekkende kanovaarders” Er was zelfs een keuken voor de kampeerders. Doordat we vroeg vertrokken waren en maar 1 pauze gehouden hadden waren we vroeg over. Tijd genoeg om Rinteln te bekijken en een supermarkt te zoeken. Weer bij de kanovereniging aangekomen zagen we de heren met hond en hun kleine motor bootje aankomen. Het werd een gezellige avond samen in de keuken terwijl het buiten zachtjes regende.
Dag 5 van de Weser; van Rinteln naar Minden.
De hele nacht heeft het hard gewaaid. Ik heb dan ook meerdere schietgebedjes gedaan dat de windrichting ons gunstig zou zijn, want wind tegen met 40 km voor de boeg is verre van ideaal. Bij opstaan bleek de wind te zijn gaan liggen. We hebben met 9 personen aan de ontbijttafel gezeten, wat weer erg gezellig was. Veel vaargegevens uitgewisseld evenals de lekkerste recepten. Potten honing van eigen bijen gingen de hele tafel over. Onze 2 Duitse vrienden wilden helaas vandaag verder varen dan Minden, jammer, jammer, want de door de “ hobbykok” genoemde recepten klonken maar al te goed……….
Tentje inpakken bleek een makkie; de routine was volop aanwezig en binnen de kortste tijd zaten we weer in de boot. Tevoren afscheid genomen van de Duitsers met hondje Trixie. Zij voeren met hun mini motorbootje net iets sneller dan wij. Nog maar net in de boot begon het te regenen. Bijna de hele dag regende het, variërend van hard tot druilerig en even droog. Gelukkig hadden we tijdens de stops wel even droog weer. Onderweg nog een reebokje gezien aan de waterkant.
Rond 15.00 uur waren we bij T(urn) V(errein) Jahn in Minden. Deze vereniging bleek een mooi grasveld aan de Weser te hebben. De kanoclub is een onderdeel van deze vereniging.
204 km gevaren in 5 dagen!! De stroming heeft ons hierbij goed geholpen, maar toch, we waren best wel tevreden met onze prestatie.
We hebben ons tentje opgezet en zijn vervolgens Minden ingelopen. Het eerste wat we tegenkwamen was een sapfabriek. Hier kon je versgemaakte sapjes kopen, maar ook je eigen appels peren etc inleveren. Uiteraard hebben we dit maar eens geprobeerd en met succes; de volgende dag hebben we er nog een flinke lading vol voor thuis bijgekocht. De eigenaar vond het wel heel erg jammer dat we niet langer bleven…………
Minden is wederom een prachtig stadje met veel vakwerkhuizen. Het druilerige weer weerhield ons er echter van een terrasje te pakken. Maar binnen in een cafeetje smaakte de “ heisse Chocomel mit Sahne” ook erg goed. Onze gezichten waren warm en rood van het hele dagen buiten zijn.
S’ avonds zelf gekookt onder het dakterras van de club. Daarna werden we uitgenodigd in het clubhuis van de vereniging. Daar waren een aantal leden bijeen om het aangebroken vat bier op te maken. Afgelopen weekend was nl de Weserrally. Vele kanoliefhebbers hebben toen op het terrein overnacht en daar mocht uiteraard bier niet ontbreken, maar ja, dat vat zou de dag erop worden opgehaald en het is toch zonde dat er nog bier in blijft zitten…….. Berend heeft zich opgeofferd om hiermee te helpen. Het werd weer een hele gezellige avond.
Laatste dag
Ondanks de nodige biertjes was Berend al voor 7 uur op om de auto op te halen. Het bleek nog een hele reis. Omdat er een koppeling van een trein niet helemaal goed ging duurde die reis nog een uur langer dan gepland. Pas rond 12.30 uur was hij terug met de auto. Lidy en ik hebben lekker ontbeten, de spullen schoongemaakt en opgeruimd en zijn daarna nog even de stad ingegaan om wat te shoppen.
Na een gezamenlijke lunch zijn we richting Lochem gereden. Ook dat was wat drukker dan gepland; we kwamen rond 17.15 uur aan bij het clubhuis, tevreden en voldaan.
We kijken terug op een enorm mooie, gezellige en ontspannen weekje Weser.
En ik ben het met Eric eens; Hoe zal het zijn op de Fulda en de Werra?
Maar ook de Donau, de Elbe, Oder, Saare en alle andere riviertjes die we getipt hebben gekregen van Duitse kanocollega’s. Kortom; er is nog heel veel moois te varen in Duitsland. Hier zijn de kano omstandigheden erg goed; mooie steigers, kanoverenigingen die hun clubhuis voor een gering bedrag voor overnachting aanbieden en mooie wateren om te varen…………..
Het regent terwijl ik dit type. Misschien toch alvast maar eens op Google kijken naar een leuke tocht voor volgend jaar?
Eric, Lidy en Gabriëlle