In de laatste week van augustus stond voor Njord varen op en rond het eiland Rugen op het programma. Rugen ligt in het noordoosten van Duitsland en wordt omgeven door de Oostzee. Met een kleine groep van vier, Lidy, Eric, Albert en ik installeerden wij ons met onze tenten op zaterdag 24 augustus op een camping in Rappin. Dat enigszins centraal op het eiland is gelegen. Onder prachtige weersomstandigheden genoten wij van een mooi eiland met vooral fraaie kusten en enkele mooie kustplaatsen.

Zondag onze eerste tocht. Wel een aardig stukje rijden naar Thiessow waar we op een FKK strand onze kajaks in de branding schoven. Met windkracht 2-3 voeren we langs de kust en passeerden het in het uiterste puntje gelegen Thiessow en voeren met een grote bocht de Rugischse Bodden op. Langs een fraai stukje kust naar het dorpje Gagen wat ons eindpunt was na 14 km varen.

Maandag langs de krijtrotsen van het pittoreske  Lohm naar Sassnitz gevaren. Voor de afvaart nog even een drankje op het terras met een fraai uitzicht op de Oostzee. Ook nu weer zon en  een rustig windje 2-3 en mooi zicht op de krijtrotsen, die wel in de rode zone liggen. Dat betekende afstand van de kust houden, maar aangezien er aardig wat wandelaars en  badgasten op het smalle strandje vertoefden, zagen wij er geen bezwaar in om aan te landen en koffie en boterham op het strand te nuttigen. Daardoor een relaxte tocht die we met 14 km afsloten in een toeristisch Sassnitz.

Dinsdag een wat pittiger programma. Kap Orkona, de noordoostelijke punt van het eiland. Berucht omdat het er behoorlijk kan spoken. Dat wilde Albert wel eens ondervinden, maar de wind werkte niet mee. Met een rustig windje van windkracht 2 voeren we af van het piepkleine dorpje Vitt, wat iets weg had van een openlucht museum, maar dan wel voorzien van de nodige winkeltjes en restaurants. Dit tochtje moesten we heen en weer varen omdat er aan de andere kant van de Kap geen gelegenheid was om de kajaks op te laden. Ook hier wat badgasten op het strand, met en zonder badkleding door elkaar. Duidelijk is dat op Rugen bloot recreëren nog breed wordt omarmt en mooi om  te zien hoe gewoon en relaxt men daarmee omgaat. Na omgekeerd te zijn trok de wind wat aan en voeren we met windkracht 3 nogmaals rond de kap. Nu bemerkte ik waarom deze Kap kan spoken. De golven klotsten van verschillende kanten tegen en over je kajak wat het water onvoorspelbaar maakte en nu al oplettendheid vereiste. Met windkracht 5 en hoger wil ik er liever niet zijn.

Woensdag rustdag. Albert en Eric bezochten de Prora en bekeken een oude Engelse onderzeeër in het U-boot museum in Sassnitz. Lidy en ik bezochten het 3 km lange Prora eveneens, maar dan op 2 plaatsen. De Prora was voorheen een 5 km lang badhotel langs de kust en gebouwd in de Nazitijd in 1936 tot 1939 en zou plaats moeten bieden aan 20.000 mensen. Bedoeld om de arbeiders en hun gezin een goede vakantie te kunnen bieden. Helemaal is het niet afgebouwd geweest en na de oorlog is een deel is ook nog eens afgebroken. Het is in de oorlog niet gebruikt waar het voor was bedoeld. Stond grotendeels leeg, maar is wel gebruikt voor opvang van burgers uit Hamburg die de stad vanwege bombardementen waren ontvlucht. Aan het einde van de oorlog zijn er ook vluchtelingen opgevangen die het oostfront ontvluchtten. Momenteel wordt het druk gerenoveerd voor woon- en en vakantieappartementen.  Na de Prora het Baumwipfelpad (boomtoppenpad)  bezocht. Een hoger gelegen wandeltoren, gebouwd rondom een boom die uiteindelijk boven het bos uitstijgt. Helaas was het niet helemaal helder en zodat een prachtig vergezicht er niet in zat.

Als laatste de mondaine badplaats Binz bezocht met het Kurhaus. Dit Kurhaus heeft een beladen geschiedenis.  De nationaal-socialisten onteigende in de jaren 1938 de Joodse eigenaar Kaba-Klein. Het  ‘spa-huis’ werd  overgedragen aan beheerders en later verkocht. Met het begin van de Tweede Wereldoorlog in 1939 nam het aantal vakantiegangers af, later zochten bombardementslachtoffers en vluchtelingen hun toevlucht in Binz. Het Kurhaus overleefde de oorlog onbeschadigd en Russische soldaten en vluchtelingen werden er onder gebracht. De verdreven eigenaar Kaba-Klein keerde terug, de rechtbank van Greifswald wees  hem opnieuw het Kurhaus toe. Omdat Kaba-Klein naar verluidt voedselrantsoenen van mijnwerkers aan varkens zou voeren, werd hij onteigend als onderdeel van de actie Rose in 1953 en veroordeeld tot tien jaar gevangenisstraf. In 1955 nam de NVA het Kurhaus over als rusthuis voor officieren en soldaten die langer dienden. In de jaren zestig nam het reisbureau van de DDR het Kurhaus over. Dit betekende dat het open stond voor alle Binz-gasten.

Donderdag een dagje geen kustvaren maar vanaf de camping  de Grosser Jasmunder Bodden op. Een rondje van 20 km  Neuhof; Lietzow en onderlangs terug naar de camping bij Rappin. Vrijdag de laatste vaardag met het eiland Hiddensee op het programma. Windkracht nul en zon. Start net onder Seehof, een rondje van 20 km. Een oversteek naar de badplaats Vitte. De hoofdplaats en centraal gelegen op het eiland. De naam is afgeleid van Vit, een woord dat refereert aan een plaats waar vis wordt verkocht.  Hiddensee is voor motorverkeer gesloten, behalve voor publieke diensten en landbouw. Hierdoor is het eiland feitelijk autovrij. Toeristen kunnen zich verplaatsen met de bus, de fiets, de paardenkar of lopend.  In Vitte  500 meter overdragen (met kanokar) en aan de overkant via het strand de zee op. Via zee een rondje om de kop van het eiland en vanwege de zones rood langs de kust via de vaarroute terug naar het beginpunt. Vlak voor de kop van het eiland nog even het smalle steenstrand op voor een pauze. Een leemachtige oeverwand waarin de oeverzwaluwen hun vele holletjes hadden gemaakt.

Zaterdag weer terug naar Nederland waarbij we konden terugzien op een prachtige week. Rugen bestaat ook voor een groot deel uit agrarisch gebied. Het zijn met name de kuststreken die het eiland zeer de moeite waard maken. De camping Banzelvitz was prima met kampeerplaatsen verspreid door het bos. Wel afgelegen van en met minder goede wegen bereikbaar. Rugen ziet er over het algemeen welvarend uit. Ook de voormalige typische communistische woonkazernes zien er aan de buitenkant nu prima uit.

Foto’s zie  fotoboek op de site.