Sublieme tocht over de Dinkel

Filmverslag klik hier

Kijk voor foto’s op https://www.lkv-njord.nl/fotoboek.php?id=146

Zondag 14 oktober: programma Dinkeltocht. Toch één van de juweeltjes op de vaarkalender. Deze wilden Lidy en ik maar weer eens met de Canadees varen. Niet alles wat je plant kan doorgang vinden bleek maar weer eens. Lidy werd ziek en moest deze mooie tocht aan zich voorbij laten gaan. Dus maar alleen mee in de kajak en ik gaf  me nog laat op bij Hans Maarse. Ik kon er nog best bij, er waren nog maar zes aanmeldingen wat toch wat weinig is voor de Dinkel. Verzamelen 9.30 uur. Oef, toch wat laat naar mijn idee. Wel lekker uitslapen, maar wel laat thuis.
Prachtig weer en zo rond 11.30 uur waren we in Overdinkel en startte daar aan de Nederlandse kant vlakbij Café Dinkelzicht.Overdinkel ligt ten zuidoosten van het dorp Losser aan de andere zijde van de Dinkel, waaraan het zijn zijn naam ontleent. In het oosten en zuiden grenst het aan Duitsland. Tot in de negentiende eeuw lag hier een drielandenpunt tussen Overijssel, de graafschap Bentheim en het prinsbisdom Munster en hun latere rechtsvolgers.
Bij de instapplaats een grote steen waarvan een kunststuk is gemaakt met drie bewegende (sportende?) figuren op de steen. Een prachtig kunststuk, in deze streek vind je meer van dergelijke kunstuitingen bij de bruggetjes over de Dinkel. De waterstand was hoog, heerlijk hoog, want we konden goed over de oevers heen het landschap bewonderen en de flinke stroming gaf onze kajaks een lekker vaartje.  De Dinkel  was het eerste deel natuurlijk ook wat smal en dat gaf met de overhangende bomen en takken mooie hindernissen die  genomen dienden te worden.  Lange kajaks waren in het nadeel  en Hans had de langste. Hij zat dan ook enkele keren dwars voor of vast tussen de takken. Soms lagen er hele boomstammen in het water. Met een beetje goed manoeuvreren waren alle hindernissen te nemen zonder dat we de boot hoefden te verlaten. Er was één uitzondering. Een brug die wel weinig ruimte tussen het water over had. Aangezien het tijd was voor onze eerste stop na anderhalf uur varen, was overdragen hier geen punt. Dat deze hindernis toch te nemen was lieten enkele hele soepele kajakkers ons zien toen wij al aan de koffie zaten (zie fotoalbum).
Na onze koffiestop kwamen we in het meest meanderende deel van de Dinkel. Prachtig, als we wat afstand van elkaar namen en we links of rechts over het weiland keken, zagen we boven het maaiveld elkaars hoofd en peddelende armen. Onze laatste stop was natuurlijk  bij Lutterzand met de hoge zandoevers. Daar troffen we nog een groep kanoërs aan en wel bekend als Kanoleu”t” uit Almelo. Onder hen ook Freek en Nilgun, die met hen meevoeren. Zoals altijd daar ook weer veel wandelaars die genoten van het mooie weer en de prachtige omgeving. Veel in boomstronken klauterende kinderen. Gezellig en lekker in het zonnetje, maar we moesten weer verder.
Het laatste stukje nog, meanderend en tussen takken door totdat we op een wat rechter deel kwamen en al spoedig het omleidingskanaal aan onze rechterkant zagen liggen wat onze eindbestemming was. Toch nog redelijk op tijd en met een voldaan gevoel huiswaarts na een prachtige dag en tocht.  

Veluwerally 2012

Fotoboek op https://www.lkv-njord.nl/fotoboek.php?id=144 en http://www.kanoweb.nl/veluwerally_2012.htm

Zondagochtend 0600 gaat de wekker. 0700 zijn we bij Henk in Zutphen en om 0745 in Giesbeek bij Rhederlaag bij de start van de Veluwerally. We varen op ons gemak Rhederlaag uit de IJssel op die met 4 a 5 km/uur stroomt. De komende 6 uur varen krijgen we dus 24 km cadeau. Rest nog 26 km zelf varen naar Deventer.

Onze eerste bestemming is Doesburg. We varen door mistflarden en worden ingehaald door een drakenbook metg regelmatige trommelslagen. Een fantastisch gezicht. Waar is mijn camera eigenlijk. Henk zoek even. Enfin De drakenboot verdwijnt in de mist, Jammer. Maar snel daarna komt de camera tevoorschijn net als de zon trouwens. Het wordt een fantastische dag.

Doesburg verschijnt om 0830. We hebben al heel wat praatjes met medevaarders gevoerd. Kopje koffie bij de pont van Dieren en een praatje met Gerleen van Anax uit Zutphen. Melvin vaart de 100km naar Kampen. Stoer hoor Erik Rovenkamp (van de Kanoshop en NKB bestuur) schiet ons aan. Een mooie bijzondere peddel heeft hij (net gekocht op de Kanumesse).  Zie fotoboek

Door naar Brummen/Bronkhorst waar we Teun Lubberdink rond 1100 ontmoeten. Hij heeft de koeien weer gemolken en vaart met ons mee naar Deventer.

Zutphen is de volgende stop. Njord bemenst deze post (Lidy, Corrie, Jannie, en Diederik) Het is een komen en gaan van vaarders 480 in totaal. Wij zoeken rust tegen de muur van de Bult van Ketje, heerlijk in de zon. Om 1300 steken we van wal voor de laatste 15 km naar Deventer.

Bij het Twentekanaal zien we Klaas en Dennis Raangs die net als Bart van Alten de veiligheid borgde voor de kanovaarders die de beroepsvaart niet kunnen zien aankomen vanaf de sluis van Eefde.

Onderweg nog gestopt bij het veer van Gorssel. Mooie paleizen op de rivierduinen. De drijvende duikers onderweg en de vliegers kondigen Deventer aan. Eindpunt voor onze vaarders. Zou volgend jaar Njord weer meedoen met de Njordees? Nu hebben de Skonevaarders hem gebruikt om de 100km te varen.

Namens de veluwerally organisatie bedanken we alle  vrijwilligers van Njord die deze versie van de Veluwerally weer tot een succes maakten.

Kijk voor meer foto’s op http://www.veluwerally.nl/fotoalbum.php

Holibu sept 2012

Fotoboek op https://www.lkv-njord.nl/fotoboek.php?id=145

Zaterdagochtend 0900 uur vertrek uit Ruurlo met bestemming Silvolde. We halen Robert Leeuwestein op van collega vereniging Achterhoekse Roei- en Kanovereniging Gaanderen http://www.akrv.nl/ die wel eens met ons wil gaan wild water varen. Eerst langs de bakker in Anholt voor de lunch. Ter plekke in Hohenlimburg wacht Christine op ons om de verplichte rugnummers tegen betaling uit te reiken. Wij zoeken het water op en genieten van de staande golf bij de instroom en later onder de brug. Robert en Eric zoeken het eerst onderaan waar Rober tde stroming leert hanteren. Leo neemt hem mee naar boven en Robert vaart als beginneling de baan af en bijna zonder te gaan zwemmen. Maar stromend water kan verradelijk zijn voor wie nog niet automatisch corrigeert. Robert blijkt in de vier uren dat we varen veel te leren maar raakt ook vermoeid van advies en indrukken. Op de terugweg naar huis heb ik dan ook vermoeide oogjes , maar ook slapers op de achterbank. Ja natuurlijk Bart en Tobias moe van al het freestylen op de Lenne.