Nog even buitenspelen…….

Het is herfst 2013 en de recessie is over volgens Klaas Knot. Geen enkel excuus dus om niet nog even in Oostenrijk te kajakken. Eric, Tobias en Leo zijn de peddellaars, Renske de pendelaar.
Leo vaart voor het eerst in zijn nieuwe LL Stomper 80, de eerste concessie aan de leeftijd.

Uitvalsbasis is een huisje bij Ferienhof Oberreit. (www.oberreit.at)

Donderdag 24 oktober varen we de Salzach vanaf de spoorbrug na Taxenbach naar de parkeerplaats voor de tunnel op de N311. De pegel Wallnerau staat op 85 , 20 centimeter te laag voor lekker varen maar wel genoeg debiet 75 m3/sec. Het levert wat krassen op de boot. Zie http://www.kajaktour.de/salzach.htm

Vrijdag 25 oktober varen we de Saalach nabij Lofer van Au naar Unken met een pegelstand van 35 cm Unterjettenberg en 25 m3/sec. Laag water dus, maar genoeg om toch nog van enkele kleine surfgolfjes te genieten. Door de leuke golven op een rivier in herfst tinten is het puur genieten. Zie http://www.kajaktour.de/saalach.htm 

Zaterdag spelen we bij de Kuchler Schwall, een speelplek in de Salzach. Een mooie plek waar je alle energie kunt verbranden. Zie http://www.soulboater.com/de/rivers/guide/section/8/ 

We rijden na enkele uren spelen nog een paar uur en slapen nabij Würzburg. We vinden een aardige gasthof, (http://www.gasthof-schwarzes-ross.de/ ). Het ligt vlak aan de A3, afslag 74 op een rij afstand vanaf Twente/Achterhoek die na een werkdag nog prima te doen is. Dit wordt vast een tussenstop waar we vaker zullen slapen !
En de Stomper van Leo ?  http://liquidlogickayaks.com/stomper_90.cfm eerste indruk die zeer positief is. De pyranya Stretch gaat in de verkoop! Want old guys keep paddling forever !

Foto’s op http://www.lkv-njord.nl/fotoboek.php?id=174

VERSLAG MANDJESWAARD TOCHT

Zie ook http://www.lkv-njord.nl/fotoboek.php?id=172
 

Vroeg op, op zondag 1 september, want we gaan een mooie
tocht varen. Omdat ik ’s ochtends nog snel even mijn mail heb gecheckt zie ik
daar als deelnemer Leo staan. Helaas heb ik gemist dat hij mee wil met de
Lauwersmeer tocht en niet met de Mandjeswaard tocht. Dus na diverse mislukte
telefoontjes vertrekken we naar de omgeving van Kampen.

Een mooi veld van 7 deelnemers; Lidy, Jannie, Eric, Hans
Maarse, Hans Nobbe, Marcel Overvelde en Maarten van Beek.

De instapplaats is Grafhorst; een oud klein plaatsje waar
veel huizen op een terp liggen, stammend uit de tijd dat de Zuiderzee nog voor
hoog water zorgde. Er staat veel wind; 4 tot 5 Beaufort uit Westelijke
richting. Het eerste deel door de polder gaat eenvoudig door de wind schuin van
achteren. Vlak voor het Zwarte water pauzeren we kort door middel van een
vlotje omdat er geen aanlegmogelijkheden zijn. Er komen soms hele grote
motorjachten de bocht omzetten. Daarna het Zwarte water op. Eerst in Oostelijke
richting door de smalle vaargeul met een bocht om het natuurgebied heen. Heel
lastig varen omdat de golven je rechts in het riet willen duwen. Ondertussen
varen er links van ons plezierboten langs wat de ruimte helemaal klein maakt.
Sommige van ons hebben moeite om de boot op koers te houden. Na een kleine
kilometer begint het volgende deel van de tocht en kunnen we aanleggen en
uitrusten.

Daarna vol in de wind het Zwarte water op naar het westen.
Het is vermoeiend varen met de 4 tot 5 Beaufort wind en het tempo ligt laag; we
varen ongeveer 2 tot 3 km per uur. Een aantal kan een hogere snelheid namelijk
niet bijhouden. Maar stil liggen om te wachten gaat ook niet; dan pakken de
golven je en heb je kans om om te slaan. Beter is het langzaam tegen de wind in
te varen. We varen ver uit de kust en zien niet veel van het natuurgebied zuid
van ons. Er komen donkere wolken over.

Na 2 uur knokken mogen we door een smalle vaargeul met
staken weer de polder invaren. Al snel leggen we aan om echt op adem te komen.

Het laatste deel van de tocht gaat best snel ondanks dat
iedereen moe is. Na afloop van de 20 km vind een aantal van de deelnemers dit
de zwaarste tocht die ze ooit gevaren hebben, maar iedereen is trots dat het
goed is gegaan. Ik als vaarleider al helemaal. En hulde aan Marcel die pas 2
keer eerder heeft gevaren en zeker niet mee was gegaan als hij vooraf had
geweten hoe zwaar de tocht zou zijn. Maar nu ziet hij dit als een mooie
ervaring.

 

Geschreven door Maarten van Beek

Opening Beleef de Berkel 6 juli 2013

Film op  http://youtu.be/JIXMZPJuEBQ  Foto’s op http://www.lkv-njord.nl/fotoboek.php?id=171

Zaterdagochtend 6 juli was het dan zo ver. De officiële opening van het projectresultaat van “Beleef de Berkel” waarin Waterschap Rijn en IJssel & de Gemeente Lochem de Berkel nabij de Etalage van de Toekomst in Lochem de Berkel en haar oevers opnieuw heeft ingericht. Deel van deze herinrichting was het aanbrengen van drie cascades met vis- en kano doorlaatbare passages. Er zijn zogeheten borstelpassages toegepast een idee wat wij als kanovereniging hebben aangedragen nadat we in Duitsland daar goede ervaringen mee hebben opgedaan. Een oplossing die meer waterschappen zouden moeten toepassen bij het vispasseerbaar maken rivieren en beken.

Nadat we als kanovereniging de officiële openingshandeling hadden verricht op aangeven van heemraad Antoinette van Helvoirt en wethouder Jan Kottenberg door de bel vanuit een gelanceerde kayak te luiden, wilde de heemraad dat, moedig als ze was, ook proberen. Na enige instructie en de waarschuwing voor een nat pak, gleed ze onvervaard de glijgoot af te water. De bel werd geluid maar toen bleek dat het varen van een rank rodeospeelbootje best spannend is. Enfin kijk u zelf maar.

Impressie van de opening van het projectresultaat “Beleef de Berkel” in Lochem met de spectaculaire openingsbel van heemraad Antoinette van Helvoirt van Waterschap Rijn & IJssel en enkele impressies van de activiteiten van kanovereniging LKV-NJORD uit Lochem

Beginners aan het werk (Erft)

Zondagochtend vertrokken we goed gemutst vanuit twee locaties naar Neuss nabij Dusseldorf. Daar stroomt de rivier de Erft waarin een traject van circa 2,5 km een zevental kleinere stroomversnellingen van verschillende zwaarte zitten. Ideaal om beginners de eerste principes van wildwatervaren bij te brengen. Terwijl de ervaren vaarders de golf bij de Gnadertaler Bruecke opzochten onderging Bjorn de eerste wildwaterervaringen. Varen met neus van de kano in de stroom. Varen op 5 voor 12 , 12 uur en daarna 5 over 12 om de stromende rivier te kunnen oversteken. Ervaren dat je automatisch vaart naar de plek waar je heen kijkt en vooral actief voor in de kano zitten. En dat je in stromend water tegen de stroom in moet werken. En dat valt nog niet mee met 33 graden in de schaduw. Maar oefening baart kunst. Deze ervaring smaakte naar meer. Vooral toen we op de afzak naar de Rhein een passage van 1,5 meter verval konden nemen door vooral strak recht uit te varen. Dat geeft voldoening. De komende weken gaan we wisselend in het zwembad Vorden en in de branding oefenen. Eind augustus staat Duitsland weer op de rol. Foto’s op http://www.lkv-njord.nl/fotoboek.php?id=170

Weekend Zeeland 2013  Foto’s op http://www.lkv-njord.nl/fotoboek.php?id=169

Zaterdagochtend 05:45 ging de wekker, snel een douche en naar het botenhuis. Albert is er al en we laden snel de boten. We pikken Henk onderweg op en rijden over rustige wegen naar Ouwerkerk aan de Oosterschelde toe. 09:15 ter plekke en we zijn niet alleen. Leden van Peddelpraet verzamelen ook hier om naar Schelphoek te varen. Rons 10:15 liggen we te water en varen met het afgaande tij mee naar de 5,5 km lange Oosterscheldebrug. Behoedzaam manoevreren rond de grote zeiljachten die een wedstrijd varen en tussen de pijlers 25 en 26 onder de brug door. Best wel groot. Windkracht 4 a 5 en golfjes van 70 tot 110 cm maken het een leuke ticht. Wind tegen , maar stroom mee vlot het varen goed. Binnen 1,5 uur liggen we in de haven van Colijnsplaat. In het dorpje genieten we van een zonnetje, haring en koffie met gebak. Dan loopt het tegen 12:30 en we kunnen nog een uurtje met de stroom mee de oosterschelde verder op varen voor het tij kentert. We zien schelpenbanken in de verte en koersen een tijd die kant op. Maar die blijken echt veels te ver weg. Hoe je op het water snel kan verkijken in de afstanden. Dan maar gekeerd en richting Zierikzee. De hoge flat dient als baken. Onderweg komen we langs velden met netten (oesters?). na een forse oversteek zien we bij de havenmond van Zierikzee een mooi aanlegstrandje. de vaart ernaar toe blijkt niet eenvoudig met de oesterformaties en ondiepten nabij. We genieten van de zon en vogelgeluiden en varen tegen 1530 weer weg naar Ouwerkerk. We blijken net iets eerder binnen dan de collega vaarders die als nietige stipjes in de Oosterschelde verschijnen. Dan zie je pas hoe wijds alles is. 26 km varen met plezier staat vandaag op de teller. ‘S avonds genieten we van onze maaltijd en een biertje bezoeken de caissons bij de vier Bannen (Watersnoodmuseum) en gaan vroeg naar bed. We zijn moe gevaren en bruin gebrand.

Zondag 08:00 begint met een gekookt eitje en het opruimen van ons kampement. We rijden naar Brouwershaven en varen vandaag op het  Grevelingenmeer. Onze bestemming (gelet op de wind) wordt Archipel, een vluchthaven midden in het meer. Een meer dat overigens wel zout water heeft. We maken de oversteek met de wind in de rug en dat merk je. Binnen 1,5 uur zijn we ter plekke en genieten we van een zonnig strandje met gazon. We varen daarna uit met de wind in de zij en experimenteren wat met de GoPro camera. We naderen Stampersplaat en lopen vast in de ondiepten. Henk presteert het zelf in 30 cm diep water om te slaan. Langs de luwte van Stampersplaat en daarna met wind tegen weer richting Brouwershaven. Onderweg nog een stop in een kleine vluchthaven waar de krabbetjes tussen de waterplanten krioelen. Voldaan arriveren we rond 1530 bij onze auto, laden en reizen huiswaarts. een fantastisch weekend. Thuis wacht ons het uitspoelen van de vaarkleding, want zout water tast anders de spullen aan. Wanneer gaan we weer ?

Zondag 23 juni 2013. Oude IJssel: Voor de foto’s zie http://www.lkv-njord.nl/fotoboek.php?id=168 De voorspellingen rond het weer waren niet goed. Toch liet een aantal mensen van Njord zich niet ontmoedigen. Voor deze korte tocht waren ook de cursisten Isabelle, Daniël en Björn uitgenodigd. Van Njord waren Ron, Lidy, Eric, Maarten en Henk van de partij.

Bij de sluis De Pol, ongeveer 5 km voor Doetinchem, te water. Met een aardig windje merendeel van achter, en al slalommend de vissers ontwijkend, door een mooi landelijk en rustig gebied richting Doetinchem. daar dichtbij de pannenkoekenboot aan de kant voor een welverdiende pauze. Daar stond een luxe dubbelzits bank op ons te wachten. Of was het een ligbank. In ieder geval ontbrak de rugleuning wat wellicht op te lossen is door met de ruggen tegen elkaar te gaan zitten. Maar met het zonnetje erbij was het er goed toeven en relaxed keuvelen.

Na deze stop langs de pannenkoekenboot en onder de Europabrug door. Blijkbaar was bediening aan boord mogelijk omdat een kajuit raam van de pannenkoekenboot was voorzien van bel om de bediening op klandizie te water te attenderen. Van deze mogelijkheid hebben wij helaas geen gebruik gemaakt. Wellicht was het een primeur geweest om een vers gebakken pannenkoek in de kano te nuttigen.

Met wisselend zon en een bui het mooie stukje naar Laag Keppel, waar aan onze rechterzijde het kasteeltje vanachter de bomen tevoorschijn kwam. Bij de brug van Laag Keppel stond de oude molen met draaiende wieken op ons te wachten en zaten er zo’n kleine 10 km op en was het tijd huiswaarts te keren.  Maar niet voordat Eric op ijsjes trakteerde. Had die beste ijscoman ook nog wat klandizie. Een tochtje dat er wezen mag en niet ver van huis. Voor herhaling zeer geschikt.

Njord op de Amsterdamse grachten

De weersverwachting was niet slecht. Dus maakten we ons op voor een leuk dagje grachten in Amsterdam. Voor foto’s zie http://www.lkv-njord.nl/fotoboek.php?id=167

Op tijd vertrokken we met twee auto’s en 10 kajaks richting Amsterdam waar we startten op de Duivendrechtse kade. Hier hadden we afgesproken met Yvonne die ons na enig zoeken met hulp van Lidy wist te vinden. Een weerzien na lange tijd afwezigheid net terug na een lange reis in Zuid-Amerika en Antartica. Met een toch bewolkte lucht en een fris windje doken we snel de Amstel op waarna we al snel op de Ruysdaelkade zaten en ik al snel de draad kwijt was. Hier en daar een bekende gracht en uiteindelijk via de Brouwersgracht naar de Singel. Daar passeerden we het smalste huis van Amsterdam en vervolgens liep onze weg dood door een bouwobstakel. Iets met de Noord-Zuid lijn of zoiets. Terug en dan maar langs centraal station, waar we ook al niet verder konden. Dus een stukje terug en dan de Herengracht maar op. Ondertussen liet de zon het afweten, Blijkbaar hadden de Amsterdammers wel op mooi weer gerekend want we kwamen de ene na de andere fuifboot tegen. Tel daarbij nog wat pleziervaart en de rondvaartboten bij op en je kunt je voorstellen dat het lekker druk was op de grachten. Verder was het uitzicht fraai op de vele panden en boten aan de waterkant. Leuke variëteit met hier en daar ook een versierde brug en drijvende plantsoenen langs de kademuren.
 
Natuurlijk langs het Rijksmuseum en ook strak langs de prachtige Westerkerk. Minpuntje was het afval dat in het water dreef, op sommige punten een werkelijk zooitje. De meerkoeten maakten van de nood een deugd en gebruikten het plastic maar voor wat aankleding van hun nesten. Vanaf de Herengracht naar de Nieuwe Keizersgracht en vandaar achter Artis langs weer terug naar de Amstel om ons rondje te voltooien. Uiteindelijk werd het een pittige tocht van zo’n 20 km. Waarbij ik Koen en Rick mijn complimenten geef voor uitvaren van deze tocht. Yvonne stond ook haar mannetje weer, hoewel ze toegaf dat het wel pittig was na zo’n lange tijd niet te hebben gevaren.

Een mooie tocht, waarbij veel te zien was en wij ook werden gezien. Het waren vooral de Japanners die ons enthousiast met camera en smartphones op de digitale plaat vast prikten. Wel leuk om ook een beetje op te vallen. Allervriendelijkst heb ik dan ook naar hen terug gezwaaid. Moe en voldaan keerden we terug naar Lochem. Met dank aan Bart en Lidy voor de organisatie.

Rondje Marken 2013

Er was te veel wind om de Oosterschelde te gaan varen en de vrijdagavond bracht veel feest voor de groot water vaarders van Njord. Dus werd het alleen de zondag met bestemming Marken. We starten in nabij Uitdam op de verbindingsdam (1957) tussen het eiland Marken en de wal (Monnikkendam). Met de wind (5/6) mee naar het paard van Marken (de vuurtoren) om aldaar collega vaarders van het Texel-weekend zeevaren te ontmoeten. Leuk zo’s onverwachte ontmoeting. Samen koffie gedronken en het Marken gevoel besproken.(zie foto’s). Vandaar om het paard heen en koers naar Volendam. Hier en daar rustig en toch wel wat wind tegen. We komen langs de Groene Draeck (het zeilschip van de Oranjes) uit Muiden gevaren, die hier bewaakt voor anker ligt. Langs de strekdam naar Volendam, waar we het bekeken gevoel snel oppikken. Chinezen, Spanjaarden en ander volk wat daar loopt maakt foto’s van die dwaze Hollanders in hun kano’s. Wij zetten koers (schuin de wind tegen (4/5)) naar onze startplaats. Lange tijd varen we gelijk op met een groene bruine vaart schoener terwijl we de golven trotseren. Thuis stellen we vast dat het een mooie dag en nog mooiere tocht was. Over 14 dagen dan maar Zeeland.

Foto’s op  http://www.lkv-njord.nl/fotoboek.php?id=166

PINKSTERKAMP 2013

Dit jaar was camping Ekenstein ‘the place to be’ tenminste als lid van Njord. Zie http://www.campingekenstein.nl/

West van Appingedam, midden in het Groningse platteland een landgoed met daarbij een camping. Rustig gelegen tussen vele soorten loofbomen, naast het Engelse landschapsstijlpark en aan het water van het Damsterdiep. Zie http://nl.wikipedia.org/wiki/Damsterdiep_(kanaal) Dit is het vroegere kanaal tussen Groningen en Delfzijl en is voor een deel meanderend door de invloed van het getij vroeger. De camping is mooi en rustig en Njord brengt daar wat levendigheid in. Met 22 deelnemers, waarvan de helft jeugd, is de opkomst prima ondanks de donkere weersvoorspellingen. Vrijdag namiddag is het ontvangstcommittee (Lidy en Maarten) ter plekke en zet alvast diverse tenten op, want in de avond worden forse onweersbuien verwacht. Gelukkig laat het slechte weer op zich wachten totdat een ieder is gearriveerd. Marlies en kids zetten als laatste in het pikkedonker en in de eerste regendruppels de tent op. Een koude nacht vol onweer en regen volgt en de volgende ochtend is het terrein flink nat. De Groningse klei droogt maar langzaam zodat het op maandag nog steeds nat is.

Zaterdag rustig opstaan en eind van de ochtend arriveert het bijna laatste team (Bert met 5 deelnemers). In de middag – het is droog en bewolkt – rijden we naar de stad Groningen alwaar we een mooie grachtentocht maken. Zie http://nl.wikipedia.org/wiki/Groningen_(stad) De Njordees is samengesteld uit 2 delen en wordt door de jeugd olv Henk bevaren, de rest kajakt.
Veel oude schepen langs de kant waarop studenten en Groningers wonen. Bij de Martinitoren aangemeerd en de kermis bezocht. We hebben in onze kajak uitrusting veel bekijks op de kermis; een attractie erbij.
 
’s Avonds de barbecue, lekker warm met z’n allen rond het vuur. De nacht is weer koud, maar droog.
Op zondag varen we in 2 groepen; 1 groep vaart een tocht van 24 km door het achterland en komt uit bij het oude stadje Appingedam. De sportiefste jongens varen de tocht zonder enige kajakervaring; puur op kracht en doorzettingsvermogen. Het is fris en bewolkt, ondanks de voorspelling van veel zon.
De andere groep vaart naar Delfzijl en komt daar tot hun verrassing weer een kermis tegen. Die zijn dus pas als laatste terug.

Tenslotte op maandag een tocht vanaf de camping in westelijke richting op het Damsterdiep.
Voorop varen Bert, Ineke en de achtjarige kleinzoon. Hij doet goed zijn best en vaart bijna de dubbele afstand (van links naar rechts en terug). Tussendoor moet opa slepen.
Uiteindelijk is dat de mooiste tocht; slingerend, afwisselend door het achterland van Groningen. Het gehucht waar we lunchen kijkt uit de ramen omdat een dergelijk bont gekleurd tafereel niet vaak te zien is. Iedereen is positief over het mooie vaarwater en het leuke plaatsje. Ongetwijfeld zullen diverse Njord leden nog een keer terugkomen

 
Als je je collega’s vertelt dat je Pinksteren in een tentje op de camping hebt doorgebracht, wordt je toch wel beetje voor gek verklaard. Tja, het is er de lente niet naar. Toch hebben we het wel eens slechter meegemaakt. Een jaar of tien geleden zaten we in Winsum, ja ook in de buurt van waar we nu waren, en was het zo slecht dat een aantal deelnemers voortijdig huiswaarts keerden. Dat was nu niet het geval. We begonnen weliswaar met regen op de zaterdagochtend maar dat ging voorbij en daarna is het het hele Pinksterweekend droog gebleven. Helaas was het veldje behoorlijk nat en veranderde van lieverlee in modderige stukjes. Helaas moesten we het zonder zon stellen.Dit jaar was de groep 22 personen groot en was de helft jonger dan 20 jaar wat toe te schrijven was aan het grote aantal jonge introducees, waaronder een Argentijnse jongedame genaamd Iara, die een jaar in Nederland op leerstage was.
Op zaterdag stond de stad Groningen op het programma. Enigszins verlaat met auto’s en karren naar het centrum van Groningen om de singel rond het centrum te bevaren. Alleen Janneke en haar vriend Jelle kozen er voor Groningen met de benenwagen te bekijken. Met de Njordees met jeugdige bemanning en een grijze en rijpere stuurman, met een groepje kajakkers eromheen, waren ook wij die middag ook een bezienswaardigheid en zijn op heel wat plaatjes vastgelegd. De tocht was de moeite waard. Veel te zien, het fascinerende museum en de moderne gebouwen er omheen, prachtige architectuur, de Martini-toren en woonboten in goede en vervallen staat, waarbij opvallend veel tot woonboten omgebouwde oude vrachtschepen. Eenmaal meerden we met de Njordees aan een bouwvallige woonboot aan. Een van de jongens wilde met de peddel op de deur tikken, maar deed het uiteindelijk niet, bang er door heen te slaan, en de boot bleek toch nog bewoond te zijn. Vlak bij de Martini-toren werd een pauze ingelast om even het centrum in te lopen. Natuurlijk richting Martini-toren, prachtig maar helaas daarachter een kermis. In dit geval geen helaas voor de jongeren, want die hadden meer oog voor de kermis. Nienke en Simon pakten nog snel even een bloedstollende attractie waarbij de gedachte alleen al mij misselijkheid en bibberende knieën bezorgden. Anderen kozen voor snack en suikerspin. Na dit prachtige uitstapje de avond erop aan de barbecue. Het vuur daarvoor was tevens een aangename warmtebron. Een uitermate gezellig avond, waarbij aan het einde van de avond de jeugd zich terugtrok op een idyllisch plekje van deze overigens prachtige camping.
Op eerste Pinksterdag sloot Eric zich bij ons aan. Die dag twee te varen tochten naar keuze. Een deel nam de lange tocht van ca. 20 km wat met name door het buitengebied voerde, waar ook de jongere jeugd Eveline en Rick aan deelnamen die de tocht goed wisten uit te varen, een mooie prestatie. Evenals Simon, die voor het eerst in een kajak stapte en bij de start al wiebelend en onwennig zijn weg moest zoeken maar uiteindelijk de slag goed te pakken kreeg. Heel bijzonder als je nog nooit hebt gekajakt. Lidy en ik sloten ons aan bij de groep van de korte tocht, wat een rondje Appingedam inhield. Een leuk plaatsje met een heel aardige nieuwe haven en een prachtig oud grachtje tussen de huizen door. Maar wat was het er een stille boel. Rondje Appingedam bleek toch wel wat kort te zijn en we voelden er wel voor om door te varen naar Delfzijl, dat nagenoeg aan Appingedam vast ligt. Een deel van onze groep koos ervoor om terug te gaan waardoor er die dag uiteindelijk zelfs drie afstanden zijn gevaren. Met een klein groepje (zie foto’s Delfzijl) door naar Delfzijl. Daar naast het centrum uit de kano en richting haven gelopen. Ook daar een kermis, waar we ons eerst door moesten worstelen alvorens in het havengebied te komen. Ook daar konden we over de mensen heen lopen, bleek er van alles te doen te zijn, kraampjes en allerlei demonstraties. Onder andere een man met een paar straalmotoren onder zijn voeten die met veel kracht water uitspuwden en hem rechtstandig omhoog stuwden. Een duiker in een bak water, abseiling en straatartiesten met o.a. Jack Sparrow. Met moeite een plaatsje op het terras en aan het ijs en appelgebak. Nadat we vervolgens nog het grote marineschip hadden bekeken, op verzoek van Nienke, terug naar de kajaks en weer richting Appingedam en camping. Leuke tocht door een hoofdzakelijk bewoond gebied, met natuurlijk weer enkele dure wijken waar het jacht aan de eigen tuin ligt aangemeerd. Op de terugweg nog even aangelegd bij de plaatselijke kanovereniging en hun bijzonder beeldwerk aan de overkant op de foto gezet. Uiteindelijk toch nog zo’n 13 km gevaren. Van de drie groepen als laatste terug en we konden voldaan de dag afsluiten met heerlijke koek uit de streek. Gelukkig had Bert weer een kuub oud meegenomen en werden de vuurschaal van Marlies het kacheltje van Bert en Ineke aangestoken en zaten we uiteindelijk wat te doezelen rond de vuurtjes. Althans de oudjes, want de jeugd had weer hun plekje buiten de camping opgezocht.
Tweede Pinksterdag nog een korte tocht en dan naar huis. Net als de dag ervoor een start aan de camping in de tegenovergestelde richting van Appingedam. De Njordees was weer bemand met een andere bemanning. Gijs-Jan en Kirsten kozen voor een canadees. Ineke’s kleinzoon Samuel mocht deze tocht op eigen kracht varen en liet zich niet onbetuigd. Dapper peddelde hij tussen de andere boten en een Duracell kanootje was er niets bij. Uiteindelijk was ook zijn batterij leeg en nam Bert hem op sleep. Na 45 minuten pauze en daarna dezelfde weg weer terug. Ging vlot, maar het tempo van de canadees bleef wat achter, waarop Simon de plaats innam van Kirsten, die zich de dag ervoor al had bewezen in de kajak en daar duidelijk harder mee kan varen dan met een canadees. Het tempo van de canadees verdubbelde ongeveer en de achterstand werd snel goed gemaakt. Rond 18. 00 uur was iedereen weer in Lochem en kon worden teruggezien op een mooi weekend in een mooi kanogebied. Zie fotoalbum
http://www.lkv-njord.nl/fotoboek.php?id=165