Het is altijd afwachten of het weer in oktober een aardig kanoweekend toe staat. Gabri?lle, Berend, Bart en Nicole Kers, Anne en Remco Prins en ondergetekende met Evelien, durfden het aan om zaterdagmorgen 14 oktober om 8.00 uur de kano?s te laden voor een tocht op de Friese wateren.

Het startpunt voor de tocht werd in het stadje Workum gezocht. Botenwagen en auto?s konden op het terrein van een plaatselijke jachthaven veilig worden gestald. Nadat de kano?s met tenten, slaapzakken en proviand waren beladen, begon de tocht over de vaarten richting Oudegaaster Brekken. Met redelijk weer voeren wij tegen een straffe wind in. De koffiestop bleek winderig in het open Friese land.

Op de Oudegaaster Brekken zorgde de wind voor aardige golven. Bart en Nicole lieten zich niet kennen en hielden keurig koers. Evelien en ik kregen een golf achterop, die door het gewicht van de beladen kano de kuip in liep?koud? Gelukkig bleef het bij natte kleren en konden wij gewoon verder varen.

Via de Ate gracht vervolgden wij de tocht over het Ringwiel. Een korte stop in het dorpje Sandfirden. Een kerkje met een paar huizen eromheen, omringd door water. Anne en Berend meenden op internet te hebben gezien, dat er een doorsteek zou moeten zijn vanaf het Ringwiel naar Oudega. De plek waar wij Lidy, Henk, Gijs Jan en Diederik zouden ontmoeten. En wellicht de beste plek voor een overnachting. Zonder veel moeite werd de doorsteek gevonden en leidde een kleine sloot ons naar Oudega. Op de eerste brug stonden Gijs Jan en Diederik al op de uitkijk. Lidy en Henk hadden de kano?s bijna vaarklaar en sloten zich bij ons aan voor de korte afstand tot camping De Bearshoeke.

Op een keurig veldje konden wij de tenten plaatsen en de vier blokhutten, die tussen ons en het meer stonden, bleken niet verhuurd. De houten terrassen aan de voorzijde van de hutten, lagen uit de wind en waren voorzien van grote picknick tafels. Heel wat beter vertoeven, dan bij de tentjes. Eten en borrelen. Een toost op Yvonne Both en Leo de Jong.

Zondag morgen ontbijt aan de picknick tafels en opbreken. Het was kil, maar de Oudegaaster Brekken lag uitnodigend bij. Een oversteek richting een kleine watermolen en vervolgens de doorsteek zoeken naar de Blauwhuister Pollen. Aanvankelijk kozen wij niet de juiste route en kwamen via een verkeerde Pol in een sloot, die uiteindelijk bij een dammetje ophield. Koffiepauze op de dam en de jongeren op verkenning naar het nabij gelegen dorpje. ?Blauwbekken op de dam?. De verkenners bevestigden ons vermoeden en er zat niets anders op, dan terugvaren naar de eerste Pol en van daaruit opnieuw beginnen. Met de wind in de rug werd de tocht voorspoedig vervolgd. Via Greonterp en Dedgum, kwamen wij op de Workummer Trekvaart uit. Met de kano voeren wij bij Greonterp vlak langs een bijzondere klokkenstoel, zoals je die in een aantal Friese dorpen kunt zien.

Op de Workummer trekvaart brak de zon door en het laatste stuk van de tocht tot Workum was heerlijk. Voor de jongeren misschien wat lang. Hoewel.. Bart Kers voer als eerste Workum binnen. Alle spullen weer in de auto, de kano?s op de botenwagen en de auto van Lidy en Henk ophalen in Oudega. Al met al was het half zeven toen wij Workum uit reden. Toch maar even een stop voor een hap bij de MacDonalds in Lemmer. Onderweg verloren wij de familie Kers met botenwagen uit het oog. Uiteindelijk bleken zij ruimschoots als eerste in Lochem terug te zijn en konden wij aan het opruimen van de kano?s in het botenhuis niet veel meer bijdragen. Rond 9.45 uur gingen we allemaal tevreden naar huis. Zo?n weekend in oktober blijft toch verrassend leuk.

Riviertje de Lippe

Met een beperkt gezelschap bestaande uit een drietal personen zijn we zondagmorgen de heenreis aangevangen voor onze geplande wildwatertocht. Doel was het riviertje de Lippe gelegen in het Noordelijke gedeelte van het Ruhrgebied tussen Wesel en Dorsten. Een relatief korte reisafstand van een ruime uur, dit zeker in vergelijking tot het ons meer bekende Neuss.

De Lippe is een rivier welke nog niet eerder bevaren was door deze leden van Njord. Het was dan ook even zoeken naar een geschikte plek om de kano?s te water te laten gaan. Met goed geluk hadden we wel direct een juiste plek gevonden. Ideaal voor de samenstelling van deze ploeg. Voor onervaren onder ons was het goed om vertrouwd te raken met het wilde water. Voor de meer ervaren Eric waren er voldoende mogelijkheden om zijn kunsten ten toon te spreiden. Dit nam echter niet weg dat menigeen de waterspiegel van de andere kant kon bekijken. De lage waterstand gaf heel golfslag en maakte het hierdoor moeilijk om de kano recht te houden.

De Lippe is een rivier waar veel kanosport bedreven wordt. Meerdere vervallen zijn uitgezet en voorzien van de nodige piketten. Stroomafwaarts zijn we uiteindelijk terecht gekomen bij de lokale kanovereniging, alwaar de mogelijkheid bestond om over te stappen op het Lippe-Seiten-Kanal en hierover de tocht terug te varen naar de opstartplaats waar ons transportmiddel geparkeerd stond. Gezien de grote binnenvaart was het toch wel even oppassen geblazen met de forse golfslag van de diverse binnenschepen.

We hadden de smaak in ieder geval goed te pakken en besloten stroomopwaarts een andere locatie op te zoeken. Dit op advies van de lokale Duitse collega watersporters die de rivier beter kenden en ons verwezen naar een plek gelegen achter Dorstel. Dit was zeker niet mis gezien de krachtige golfslag en de sterke stroming. Een traject waar enige ervarenheid zeker op zijn plek was. Al met al kunnen we terugkijken op een enerverende dag en een rivier die zeker de moeite waard is om nog eens vaker te bezoeken.

Eric van Cappelleveen
Tobias van Cappelleveen
Ruud van Vliet

Het is maandag ochtend heel vroeg, ik word wakker van de bakken water die uit de lucht komen. Ik kijk op mijn klok, 5 uur, ik draai me nog eens om en denk tevreden ,zo dat hebben we gelukkig gisteren niet op ons dak gekregen.
Het is zondag ochtend, tegen 7 uur opstaan en alles alvast klaar maken voor de grote tocht voor mij en de kleine tocht voor de jongens. Er was schitterende weer beloofd door de weervrouw-man. Om kwart over 8 de jongens afgeleverd bij Gabrielle en Berend mee genomen naar het botenhuis. Het boten laden was binnen het kwartier klaar. Guus en Marlies hadden hun gisteren gekochte Canadees al boven op de auto liggen. Met twee auto s en 7 personen togen we richting Schalkhaar-Frieswijk. Marlies en ik hebben even een klein stukje gependeld en we konden starten.
De Soester- en Zandwetering valt onder het waterschap waar Guus werkt, voor hem zeker een must om de hele tocht te varen en natuurlijk hun net gekochte Canadees uitproberen. Hij ziet er mooi uit en bleek goed te varen. Rick en Koen vermaakten zich met het verzinnen van een naam, welke het is geworden heb ik nog niet gehoord.
De Soesterwetering was hier zo smal dat we goed in moesten stappen want we konden er niet keren. Nabij Klooster Sion stonden in het nabij gelegen weiland wel 20 vrijwilligers, te wachten op de drukte, zij hadden een open boerderij dag. Gelukkig was het op het water erg rustig en konden we heerlijk genieten. Al gauw vernamen we dat er hier erg veel grote vissen zwemmen, grote snoeken en karpers. Op een gegeven moment naderden Remco, Berend en ik al kletsend een brug. Even in houden dacht Berend anders heb ik geen ruimte . Remco en ik waren al onder de brug door toen we een behoorlijk geplons achter ons hoorden, oh nee! dacht ik, Berend gaat om. Maar nee er hadden twee enorme vissen z n lawaai net naast Berend, dat het net leek alsof Berend om ging. Later hoorden we dat er zelfs een snoek of karper over de kano van Nicole was gedoken. Ik denk dat Nicole liever had gehad dat het dolfijnen waren. Vanuit het water hadden we goed zicht over de naast gelegen weilanden met hun koeien, ganzen en (roof) vogels. Je ziet net iets meer dan vanuit de Berkel. Het water is er zeker in het begin wel smaller dan in de Berkel. Er zaten veel stuwen in, dat wist ik, toch viel het me mee. Het scheelt trouwens wel of je vier kano?s over moet dragen of zeventien.
Guus had een toys for boy?s bij zich. Een gps in dit geval, zo wisten we na onze eerste stop dat we al 5.6 km. gevaren hadden.
Ondertussen zou Gabrielle haar vuurdoop beleven in het vaarleider zijn. Zij zou de kleine tocht begeleiden, hier namen 4 volwassenen en 9 kinderen aan deel. Net voorbij Boskamp, bij de stuw zagen we de drie auto?s en de trailer staan.
Het was 13.00 uur. Hoe laat zouden hun vertrokken zijn? Dat kwamen we te weten toen wij weer te water gingen. Op de rand hadden zij 12.40 staan. Nou dan varen we ze zo achterop dacht ik. Gelukkig aardig goed getimed, want dat was toch wel een gok. En ja wel hoor, even later belt Gabrielle: We zitten te pauzeren bij de volgende stuw. Dan zijn we er met 5 a 10 min., was mijn antwoord. En zo konden we de rest van de tocht samen varen.
Even later kwamen we door een prachtig stuk met schitterende grote bomen. Dit hoort bij landgoed Hoenlo. Sommigen waanden zich in de jungle toen ze door een treurwilg vaarden, niet waar Liset.
Oei, Oei, een zwaan!!. En zie, daar gingen 20 kanovaarders netjes achter elkaar. Gelukkig het ging goed.
Nog een paar lage bruggetjes nemen, voor de kinderen geen probleem, maar Guus en Marlies en de volwassenen hadden er meer moeite mee. Nog even leek het erop dat het zou gaan regenen , maar nee het bleef bij een paar druppels.
We kwamen door Diepenveen en Deventer was al in zicht. Nog een laatste overdraging en meteen pauze. Er werd zelfs nog even gevoetbald door de kinderen, we hadden tenslotte een elf tal bij ons. In Schalkhaar nabij het AZC was ons eind punt. Guus had 21.1 km. op zn gps gemeten voor de lange tocht.
Met het ophalen van de autos was het wel leuk de plekjes tegen te komen waar we gevaren en overgedragen hadden. Zo konden we het vanuit een ander perspectief zien.
Het was voor een ieder een geslaagde tocht. Voor de kinderen een prima afstand en gezellig met elkaar kunnen varen en kletsen en genieten van de natuur en het mooie weer. En hetzelfde geldt voor de lange afstand.
Wellicht is het iets om het nog een keer zo te doen , maar dan de andere kant op.