Impressie Pinksterkamp 2012 Akkrum

Dit jaar een selecte groep deelnemers (velen hebben andere bezigheden in deze drukke meimaand) aan het Pinksterkamp 2012. Bert, Lidy en Bart hebben een perfect kamp georganiseerd, waarvoor dank. Natuurlijk werkte het weer ook geweldig mee, maar de tochten waren in één woord geweldig. Zaterdag na de opening met onze nieuwe vlag (de oude was wel mee hoor!) een tochtje naar Grou. Een tocht door Akkrum en Nes, over het aquaduct over de A32 en zo naar het fraaie Grou. Hier en daar een klotsend golfje van de langsvarende waterrecreanten en wat golfslag, maar niets dat ons verhinderde om veilig Grou te bereiken. Een ijsje en een haring voor Eric, maken het bezoek compleet. Op de terugweg gaat er iets mis met het uitspappen. Enfin kijk maar op de foto’s.

Kijk voor foto’s op https://www.lkv-njord.nl/fotoboek.php?id=133

In de avond wandelen we door het fraaie Akkrum , met fraaie hofjes en prieeltjes en een leuke winkelstraat. Het blijft lang warm, ideeal voor wie wat na wil praten.

De volgende ochtend splitsen we de groep vaarders. Ineke, Maarten, Albert en Eric varen naar Sneek (14 km) en steken het Snekermeer over. Bij de waterpoort de stad in en een terras gezocht. Terug via de klotsende vaart  en nu (beschutting zoekende tegen de wind) onderlangs en dan weer via de vaargeul naar het Noorden. Maarten loodst ons deskundig van A naar B en weet tegelijk hoe hard (7,5 km/uur) we gevaren hebben. Thuis blijk ik toch een klein blaartje opgelopen te hebben. Maar het stevig varen was genieten.

De andere groep, Corrie, Jannie, Lidy, Ron, Marlies, Koen, Rick en Nienke, heeft ondertussen het Kameleon dorp Ter Herne bezocht, gezwommen en gezworven door het eilandrijke water rondom Ter Herne. We komen vrijwel gelijktijdig aan op het kampterrein, waar Bert de voorbereidingen voor de BBQ heeft getroffen. Dat blijkt een uitdaging om de kooltjes snel te laten gloeien en zo het vlees hapklaar te krijgen. We eten onze buikjes rond en delen onze vaarervaringen.

De maandag brengt een korte tocht zuidwest van Akkrum door smalle slootjes en kleine bruggetjes.Terug op het kamp verhaalt kampwacht Lidy over een ongeduldige militair met caravan die dreigde ons kampement te overrijden omdat hij de draai niet kon maken. Die draai zat wel vooral in zijn hoofd, want linksom draaien was prima te doen, maar rechtsom zat in zijn hoofd. Gelukkig susten de buren en wist Lidy diplomatiek ruimte te maken. Enfin drukte in Friesland.

Thuis in Lochem wachtte het opruimen en de bijna traditionele Chinese rijsttafel. Dit jaar aan de oever van de Berkel onder de schaduw van de bomen want het was 27 graden. Een mooie afsluiting van een perfect Pinksterkamp.
 

Verslag Dom Rondje Kromme Rijn Utrecht 2012

Met maar liefst 8 personen (Remco, Bert en Ineke, Jan en zoon Thijs, Jannie,
Hans M. en ondergetekende) togen we op een zaterdagochtend bijtijds richting
Utrecht. Nou ja, bijtijds…………..als de vaarleider-met-trekhaak tenminste de
nummerplaat voor de botenwagen bij zich zou hebben……

Mea culpa! Ik dacht dat de botenwagen een
eigen nummerplaat had. Gelukkig werd er relaxed op gereageerd en heeft Hans
alsnog zijn eigen auto opgehaald.

We zijn ingestapt vlak naast de parkeerplaats
van het kasteel Rhijnauwen tevens Stayokay.

Dit is gratis parkeren. Gelukkig waren we
vroeg, want dit is een geliefde plek om te parkeren voor wandelaars en joggers.

Stroomafwaarts ging het over de Kromme Rijn
door het prachtige groene landgoed Amelisweerd. Ongelooflijk hoe groen en
rustig het kan zijn zo dicht bij een grote stad. Langs het voetbalstadion en
een gevangenis ging de tocht zo de stad in.

Nog voor het centrum stuurde de route ons
rechtsaf, een slechts peddelbrede stroom in. Een local riep vanaf een brug dat
deze stroom dood liep. Oh jee; toch doorgevaren; het bleek een verrassend mooi
stukje te zijn, smaller dan smal, bijna door de achtertuinen van de huizen, en……helemaal
niet doodlopend.

Vervolgens over wat breder water om daarna
door de Plompetoren Gracht in te varen. Weer zo’n schilderachtig stukje: smal
tussen hoge kademuren, talloze bruggen over het water, onder iedere
lantarenpaal (niet zichtbaar vanaf de straat!) een beeldhouwwerkje (die oude
beroepen of deugden uitbeelden).

Pas na 2 uur varen vonden we een geschikte
uitstapplek. Een grasveldje langs het water. Compleet met waterig zonnetje en
plasbosje. Daar is geïnventariseerd of we vanaf hier terug naar de auto zouden
varen of nog een extra rondje door het centrum. Het werd het extra rondje. Dit
rondje bracht ons langs de beroemde werfkelders met terrasjes op waterniveau.

Tijdens de laatste paar km., weer door
Amelisweerd, maar ditmaal stroomopwaarts, werd iedereen een beetje stil. 23 km.
binnen 5 uur inclusief lunchpauze is ook niet niks.

 

Maar iedereen was het erover eens dat dit een
echte topper was!

Niet in de laatste plaats door de heerlijke
koffie met taart na afloop op het terras van het kasteel.

Fotos: https://www.lkv-njord.nl/fotoboek.php?id=132

Wildalpen 2012 (Hemelvaart)

Salza
Woensdagavond strak 1800 uur vertrokken we op weg naar het Vogelsgebergte nabij Frankfurt. Daar ligt de jeugdherberg van Hoherodkopf  waar we de nacht doorbrengen op weg naar Oostenrijk. Via Fulda en Regensburg bereiken we op woensdag onze bestemming Wildalpen. Wildalpen is het mekka van de wildwatervaarder in Oostenrijk en Tsjechie. De Salza heeft maar liefst 26 km aaneengesloten wildwater in de klassen I, II en III. Dus voor ieder wat wils en maar liefst twee peddelcampings in Wildalpen en meer campings in de omliggende dorpen. Reserveren heeft dus zin als je met meer komt. Wij stonden op de Natuurvrienden camping en genoten van uitzicht, zon en sfeer. Maar de donderdag zelf begon fris en nat. Onderweg 5 graden en verse sneeuw op de toppen om ons heen. Na de Hengstpas (Ja Leo en Albert die heb je gemist), komen we rond 1600 uur aan in Wildalpen. Snel de tenten opgezet en in de boot om de golven nabij de camping die ons lokken te verkennen. En die speelgolf was vetgaaf en snel. De filmpjes die gemaakt zijn laten dat genadeloos zien. ‘S avonds naar de peddelaarskroeg die een warme spekkachelwand en Edelweiss Weissbier bleek te hebben. Warm onder de wol, want het beloofde koud te worden.

De volgende ochtend vroeg stond de vorst op de tent, maar een strak blauwe hemel en een zonnetje luiden een stralende dag in. We ontbijten in de zon en rond 11:00 varen we vanaf de camping Wildalpen weg met bestemming Saggraben (het einde van de WW III traject). We genieten van de smaragd groene in moeilijkheid oplopende rivier en de stroomversnellingen die golven van 1,5 a 2 meter bieden. Hier en daar wat pruikwater maar onderspoeling is goed te ontwijken. We genieten van de omgeving, het ontluikende groen en fantastische vergezichten. We doorklieven de kloven (Wasserlochklamm) en de kloof voor Sag Graben. Aan het einde ontmoeten we onze Mark, kok , gezelschap en chauffeur voor dit weekend. Renske komt ook net aangefietst op haar racefiets. Thuis blijkt een lekker maal ons ten deel te vallen. De Salza is een topper.

Kijk voor foto’s van de Salza op https://www.lkv-njord.nl/fotoboek.php?id=130

Lassing
De Lassing is een echte III IV rivier die bij Fachwerk in de Salza stroomt. Wij starten nabij Klaus een kilometer of 10 stroomopwaarts. Er staat niet erg veel water, maar net genoeg om te varen. Het blijkt een rivier met veel verblokking en uitdaging. 10 a 20 cm meer water maakt hem stevig. Nu toch ook al uitdagend al was het maar door het technische karakter dat de rivier nu biedt. We zien hier endaar forse sneeuwresten liggen van lawines. We zijn dus alert op bomen en potentiele aardverschuivingen. We genieten volop en vinden het eigenlijk jammer dat we we na 2 uur de Salza weer opvaren. Maar die biedt (dat weten we inmiddels) van Fachwerk naar Saggraben ook veel plezier. De pendel is weer beschikbaar en de avond biedt schnitzel en voetbal in een lokale Gaststube.

Kijk voor foto’s van de Lassing op https://www.lkv-njord.nl/fotoboek.php?id=131

Het is 22 april en een te fris voorjaar 2012. Rondje Oudewater staat op ons programma. Er worden buien voorspeld en er is nog geen spoortje zon te ontwaren. Gelukkig is het droog en met goede moed vertrekt  ons groepje, bestaande uit Bart v. Alten, Hans Maarse, Remco Prins, Janny Wilgenhof en ondergetekende,  richting groene hart van west Nederland.  Daar is het is dichter bij de kust en wellicht zien we er wat zon. We starten in Montfoort  en varen een rondje via Linschoten en Oudewater om vervolgens weer in Montfoort te eindigen. Dit rondje had ik al eens eerder gevaren, maar toen in tegenovergestelde richting. Het is een bekend fenomeen, maar het is net of je dan een andere tocht vaart. We starten in een mini  jachthaven. Tegenover een kerkhofje en nabij een supermarkt, waar een prima parkeergelegenheid is. Na zo’n 500 meter  varen op de Hollandse IJssel  zijn we in het centrum van Montfoort en moeten we al overdragen naar de Montfoortse Vaart. Dit voert ons door een polderlandschap en de weergoden zijn ons goed gezind. Het zonnetje schijnt en we varen hoog genoeg om net over de oevers heen de groene weilanden  te zien. Net als we Montfoort  achter ons laten komen we  een groep van Anax uit Zutphen tegen. Bij Cattenbroek maken we een scherpe hoek naar links en zien Linschoten voor ons liggen. Rechts ontwaren we Woerden. Inmiddels begin ik tennisballen in het water op te merken. De eerste laat ik nog liggen, maar nummer twee vis ik op, en vervolgens nummer drie. Voordat we Linschoten door zijn heb ik er inmiddels al zes opgevist. Hier ligt dus een tenniscomplex aan het  water  Linschoten levert verder mooie kijkjes en doorkijkjes op. We varen een stukje tussen de huizen en tuintjes door. Hier wil ik wel een paar (digitale) plaatjes van schieten maar op dat moment zijn de batterijen van mijn toestel uitgeput. Helaas geen reserve batterijen bij me, stom. Na Linschoten varen we de Lange Linschoten op. Een vrij lang stuk, waar we ergens halverwege een  pauzestop maken.  Helaas zijn we net het Huis van Linschoten gepasseerd. Dat leek me een mooie locatie om te pauzeren. Inmiddels donkere wolken aan de lucht en op het moment dat we weer in onze boten stappen, klettert de hagel uit de lucht. Na de hagel ook nog wat regen en de temperatuur daalt dermate dat ik graag handschoenen had gedragen. Eenmaal bij Oudewater komen we Anax weer tegen en schijnt de zon weer.  In Oudewater maken we een stop en pakken we een terrasje. Daar vertrekt net  een kanogroep uit Almaar met zowaar een bekend gezicht, tenminste voor Janny en mij. We maken een praatje met de spreker die afgelopen december bij Njord verslag deed van zijn vaartochten op de Egeïsche zee. Hij geeft ons de boodschap mee  dat er nog plaatsen zijn voor de tochten die hij dit voorjaar organiseert. Na het terrasje met het nodige Hedonistische genot vervolgen we  onze weg via de Hollandse IJssel, waar we ons vergapen aan de tuinen en onderkomens van de rijke landgenoten,  terug naar Montfoort. Tevreden over een geslaagde dag keren we weer terug naar Lochem.  
Voor de paar foto’s die ik toch nog heb kunnen maken zie het fotoalbum https://www.lkv-njord.nl/fotoboek.php?id=129