Verslag Duitse Berkel, zondag 18 maart 

Foto impressies op http://www.lkv-njord.nl/fotoboek.php?id=117
   
Voor het eerst dit seizoen pak ik de spullen bij elkaar. Dat is altijd weer even wennen.
Zeker omdat we hebben afgesproken met WW bootjes te gaan varen. Je kunt dan natuurlijk veel minder meenemen. Maar deze hindernis wordt probleemloos genomen.
We gaan vandaag met z’n 6-en op pad; Berend, Albert, Maarten, Leo, Yvonne en ondergetekende. Gelukkig geen hele vroege verzameltijd zodat ik nog even een “zondag-morgen-gevoel”  heb.

Eenmaal aangekomen bij het startpunt begint het kanobloed bij Berend naar grote hoogten te stijgen. Hij ziet een prachtige talud vanwaar hij het jaar “feestelijk”  wil beginnen.
Onder het motto; feestelijk begin of een nominatie voor de enige trofee die ik nog niet heb (de mister blub trofee) roetsjt hij van een ca 6 meter, toch wel vrij stijl talud, het ondiepe water in. Gelukkig voor hem, helaas minder voor de toegestroomde publiek, gaat het allemaal perfect. (eea is vastgelegd op de foto) Ook Leo wordt hierdoor geïnspireerd en gaat ook via het talud te water.

Als ervaren WW man weet ook hij het droog te houden. Goed gemutst gaan we alleen op pad.
Het waterpeil is vrij laag waardoor de stroming op sommige plakken vrij gering is. We moeten er dus behoorlijk aan trekken met onze bootjes. Er zijn een aantal vervallen die met deze waterstand goed te bevaren zijn. Daar is de stroming uiteraard even wat hoger; heerlijk!
Slechts bij 1 verval dragen we over. Omdat we al een tijdje in de boot zitten, besluiten we hier een pauze te nemen. Helaas een erg winderige plek, waardoor we het allemaal toch vrij koud hebben gekregen. Vanaf het plekje waar we weer te water gaan zien we 50 meter verder een prachtig hutje om te pauzeren. Er zit zelfs een steigertje bij…………..tja, weet alles maar eens van tevoren.
We peddelen lekker door. Hebben alle tijd om eens weer bij te praten en genieten van de natuur en de rust. Gelukkig is het droog gebleven.

Omdat dit een “grens-overschrijdende” tocht is, krijgen een aantal deelnemers toch behoefte aan een “Duitse afsluit” .We besluiten er aan toe te geven; Net over de grens vinden we een Gasthof waar we de dag in stijl afsluiten.
Een geslaagde 1^e tocht.
 

Ardennen weekend maart 2012

Zie voor de foto’s op http://www.lkv-njord.nl/fotoboek.php?id=112

Eindelijk kwam het ervan. Varen in de Ardennen. Eerst aan de grens ontmoeten we Leo die de weg kwijt was. Bij de volgende grens duiken we voor een tas koffie een frietkot in. Gelijk in Belgische sfeer, daar gaat het ook om. Onderweg doen we het Formule I circuit van Franconchamps aan. Hoewel de waterstanden niet erg hoopvol waren togen we toch vier man sterk af naar Trois Ponts om de Salm en de Amel (Ambleve) te gaan varen.  Dat zijn WW 2+ rivieren die we wilden verkennen om te bepalen of we hier ook beginners mee naar toe kunnen nemen. Bij de waterstanden die wij hadden (Salm 50 cm en 4 m3/sec) (Ambleve 90 cm / 9 m3/sec) kan dat goed. De Ambleve is een brede rivier met stromend water en een enkele steen en stroomversnelling. WW1+ of WW 2- is hier meer de aanduiding.

Waterstanden Salm kijk op http://aqualim.environnement.wallonie.be/Station.do?method=selectStation&station=L6070

Waterstanden Amel/Ambleve kijk op http://aqualim.environnement.wallonie.be/Station.do?method=selectStation&station=L6510

De Salm is smaller en kent onderweg van Viesalm naar Trois Pont/Coo halverwege een soort delta met drie aparte beektakken. Alle drie kennen ze lage bruggetjes die bij hoger water vragen om voorzichtigheid en wellicht overdragen. Wij konden met deze waterstand er goed onder door. De meest rechtse tak is bij hoog water de veiligste. Gelijk in het begin na de splitsing is er een bruggetje waar je met hoog water om heen kan varen. Alle drie de stroompjes komen na 300 meter weer bij elkaar. De Salm is een leuke beek, die haar water krijgt vanuit het stuwmeer in Viesalm. Bij laag water merk je wel dat de beek ook afvalwater draagt en de Waalse rommeligheid aan de oever roept stereotype beelden op. Niettemin fraai natuurschoon en een leuke tocht voor ietwat gevorderden.

Na de traditionele bak patat in een heus Bels Frietkot besluiten we door te rijden naar de Eifel en passeren de Prüm, Nims, Kyll, om bij de Lieser (Manderscheid) in de Jeugdherberg te belanden. Daar bleek nog precies één vierpersoonskamer vrij, dus we werden behoed voor zoekwerk.

De volgende ochtend staat de Lieser op het programma en blijkt dat 60 cm op de peilschaal Plein eigenlijk toch te weinig is. Toen we besloten was het nog 70 cm en dat is het minimum. We schuren hier en daar wat plastic weg, maar de tocht door de Lieserkloof is qua natuurschoon heel fraai. De speelplekjes aan het einde (we varen Schladt – Wittlich) geven ons wat WW gevoel, maar de waterstanden zijn eigenlijk te laag om ons echt uit te dagen. We besluiten de tocht met een bezoek aan de Alter Pleiner Mühle aan het Lieserpfad. Een mooie plek met nostalgie en het UIT-gevoel. Op de terugweg naar de Achterhoek en Twente rijden we langs het Ahrdal (ook een leuke WW2 rivier) en het Formule I circuit van de Nurburgring. Met een fors beetje vakantiegevoel komen we na 36 uur weer terug in Nederland. Het voelt alsof we wel 72 uur weg geweest zijn. 

NL DOET 2012

Zes vrijwilligers werken afgelopen zaterdag 17 maart aan het groot onderhoud van de kanotrailers bij de Lochemse Kanovereniging Njord. We maakten een forse slag, maar mogen komende zaterdag 24 maart e.e.a. af gaan maken. Dank aan de vrijwilligers en NL DOET (Oranjefonds) die ons financieel ondersteunde in deze actie.

Kijk voor de foto’s van Achterhoekfoto op http://www.achterhoekfoto.nl/Fotoalbum/20120317-NLDoet%20Lochem-6/index.html

Kijk voor de foto’s van Kanobabbels fotograaf op http://www.lkv-njord.nl/fotoboek.php?id=113