Albert overwint de Kyll

Zaterdagmorgen vroeg op, spullen pakken en naar Holten om zo met Guus mee te rijden naar Lochem. Vanuit lochen vertrekken we met  4 man naar Duitsland om daar een weekend in de eifel te gaan varen. Wel met een tussenstop want Tobias kwam namelijk net vanuit Oxford roeien en had enige vertraging door tegenwind onderweg ( of was het nou moeite met opstaan :-).In ieder geval moesten we nog even via Ruurlo om Tobias en Guido op te halen. Nu waren we compleet. Eric, Guido, en Tobias van Capelleveen, Bart Kers, Guus van den Berg en ik waren er klaar voor. We hadden er zin in! Alleen ik wist niet goed wat me te wachten stond. De tocht was namelijk voor gevorderden en jah.. een beetje zelf kennis heb ik dan  wel en ‘gevorderd’  was ik zeker niet. Eenmaal aangekomen besloten we niet de Lieser maar naar de Kyll te gaan varen. ‘Ja die is beter voor Albert te varen’ hoor ik Eric nog zeggen. Ok?, voor de 5 andere vaarders was dit een riviertje om met 2 vingers in de neus te varen maarjah… Ik, meer harkend dan peddelend over het water, dan ook nog proberen om de commando’s van Eric op te volgen vond het w?l een hele uitdaging. Binnen een half uur ben ik dan ook al twee keer omgegaan en dat belooft wat voor de rest van de tocht. Toch ging het na een tijdje beter. Iedereen heeft weer veel energie in mij gestoken en alsnog mijn dank hiervoor.   Uit voorzorg heb ik ook 2 passages over het land genomen. Eentje al klunend met kayak op de nek door een drassige wei achter een boerderij langs. De ander over een particulier terrein door een drassige sloot van anderhalve meter diep om zo weer aan de goede kant van de Kyll uit te komen. Tegen 18:00 uur waren we uitgepeddeld. Ik geloof dat iedereen het naar zijn zin had op het water. Tobias, Bart en Guido verzamelden tijdens de tocht een aantal voetballen en die kwamen weer prima van pas toen Eric en Guus de auto gingen halen. En ik? Ik stond doodop uitgeteld te genieten van de rust.

De Erft 7 maart 2010

De winter was nog niet voorbij maar daarop viel dit jaar ook niet op te wachten. Op naar de eerste wildwaterkanotrip (mooi woord voor galgje) van Njord in 2010. Zondag 7 maart was het dan zo ver. Om 8.20 opladen in Lochem. Iedereen was iets verlaat want de autoruiten moesten eerst worden gekrabd. Dat bracht mij even aan het twijfelen maar wie A zegt moet ook B zeggen.

Voor het eerste gingen we met de aanhanger wildwatervaren; zo veel aanmeldingen  (negen) was uniek. Leo, Guus en Albert zouden de rest (Eric, Tobias, Guido, Has, Bart en Marlies) in het stamrestaurant ergens in Duitsland (Waldstube Schermbeck) ontmoeten en dat lukte. Van daaruit nog een uurtje rijden. Rond 11.00 zaten we in de kano?s op de Erft. Eerst een stukje tegen de stroom in en toen begonnen de vingers al pijn te doen, dat zou nog wat worden. Maar wonder boven wonder viel het mee. Even kano?n en toen was het al over. Dankzij natuurlijk ook het feit dat we hier te maken hebben met een lozing van opgepompt grondwater van de bruinkoolwinning. Hierdoor is het water van de Erft iets aangenamer is dan de rest van de beken. Wel weer spannend zo?n eerste keer na lange tijd alleen maar in schoon, warm en veilig zwembadwater te hebben gekabbeld. Tobias, Guido, Bart, Eric en Leo trotseerden de stroming als ervaren ww:-ers: in het land der blinden is een oog koning. Marlies en Guus moesten flink wennen, Hans had zijn dag niet en Albert onderging de test ?wel of niet enthousiast worden voor het ww-varen?. Volgens mij is de uitslag groen; Albert viel er niet een keer uit. Nou dat was toch flink knap.

Totaal zitten er ongeveer 8 interessante stukken tussen begin en het eindpunt in de haven. Traverseren, s-bochtjes, surfen en nog veel meer technieken die ik niet beheers zijn geoefend, ieder op zijn eigen niveau. Tobias presteerde het zelfs met een emmer boven op zijn kano een stroomversnelling af te varen. Bart en Guido trotseerden het koude water diverse keren door de grenzen op te zoeken, Leo en Guus gingen een keer spontaan om en de rest koos voor de veiligheid en warmte; geen gekantel. Rond 15.00 het water uit en al met al om 18.30 weer thuis. Tja je moet er wel wat voor over hebben voor een paar uurtjes spelevaren op de Erft.   Marlies