In een forse regenbui begonnen we de dag. Als verzopen katten boten laden en blijven lachen: ?het wordt echt beter, hoor, dat is voorspeld??..? zo praatten we elkaar moed in.
Met z?n zessen waren we: Hans M., Berend, Jannie, Lidy, Hans Nobbe, Anne Prins en ondergetekende.
Na ongeveer 1 ? uur rijden waren we aan het Weerwater, een waterplas in Almere. De instapplaats is vlakbij het haventje en de waterskibaan.
Riant dat we niet hoefden te pendelen.
De instapplaats was heel eenvoudig: ter plekke was het water zo ondiep dat je gewoon het water inloopt en je boot instapt. De regen was wat minder geworden zodat we onze eerste koffie zonder te hoeven schuilen konden nuttigen.
De tocht was verrassend afwisselend: 3 keer een aardig waterplas, nieuwe wijken met prachtige villa?s, onder het station door, langs huizen met bijzondere bolvormige daken, door een park en achter groene stille eilandjes langs.
We hadden 2 overdraagplaatsen verwacht. Bij de eerste, waar het nog steeds regende, hebben we onder een viaductje kunnen schuilen om te lunchen. De tweede plek was bij een sluis maar deze bleek simpel zelf te bedienen zodat we met kano en al geschud werden.
Nadat we ongeveer 12 km gevaren hadden, waren we weer bij de instapplaats terug. Inmiddels was het weer aardig opgeklaard en ?na stemming? besloten er nog 6 km aan toe te voegen door een lus ten zuiden van de instapplaats te varen. Onder de A6 door en vervolgens door wat oudere wijken van Almere. Onderweg nog een solovaarder ontmoet, een ?lokale?, die hier vroeger veel gevaren had en nu, na 10 jaar, het varen weer op wilde pakken. Hij kende de weg geblinddoekt, volgens eigen zeggen. Dat hebben we geweten. Helaas aan het einde van de dag daardoor een onnodig stukje omgevaren met nog 2 overdragingen.
Al met al een leuke en vooral verrassende tocht, die wat mij betreft over een aantal jaren nog wel ?ns op het programma mag.

Alle zes deelnemers hadden er maar één woord voor “Fantastisch”. Dat was onze “Ausflug” naar Zwitserland tijdens Hemelvaart 2009. Onze bestemming de VorderRhein die van het Gotthard-massief zich een weg baant naar de Bodensee. Wij voeren achtereen volgens het oefenstuk voor “Anfänger” van Tavasana naar Reuenen, Compadials-Trun WW II-III en de Rheinschlucht van Ilanz naar Reichenau WW II-III+ . Een echte alpine rivier die ten tijde van Hemelvaart 2009 in de bovenstroom 10 m3/s en in de Rheinschlucht 110m3/s te verwerken had. Dat kwam omdat de sneeuw nu echt aan het smelten was. We hadden overdag stralende zon en 31 graden en dat vier dagen lang. We overnachten bij de familie Walther in Valendas, waar we het “Schlafen im Stroh” met plezier hebben uitgeprobeerd. Zie ook http://www.walther-valendas.ch/.  Onderweg op de heenweg nog Schloss Soergenloch nabij Mainz met een bezoek vereert. Zie ook http://www.schlosssoergenloch.de/.  Dankzij een ondernemende maar vooral ook bereidwillige eigenaar sliepen we daar in het bij het slot behorende Landhotel na de eerste reisdag met een Weizenbier op het warme terras van de Biergarten te hebben afgesloten. De volgende ochtend wat stratproblemen, maar dankzij een katachtige Tobias toch een echt Duits Frühstück weten te scoren. Minder was de “Stau” bij de Aichelberg. We hadden beter moeten weten. Onze Navigon navigatiesysteem stuurde ons gelukkig verder steeds net op tijd de Umleitings routes op. Rond vieren gaan we het proberen. De Vorderrhein oogt goed te doen, maar zo stijf uit de auto na zes uur rijden valt dat niet voor iedereen echt mee. Voldaan na 5 km peddelen en warm gedraaid voor Compadials-Trun gaan we naar Valendas. Daar wacht ons een authentieke boerderij waar we in het stro gaan slapen. Maar eerst naar de Wirtschaft am Brunnen Zie http://www.safiental.ch/index.cfm?id=36&uid=7&kat=6# waar we naast de stamtafel een overheerlijke Zwitserse maaltijd op de zwoele Mei-avond genieten. Slapen in het stro bevalt ons prima en na een overheerlijk ontbijt rijden we naar Compadials. Even zoeken naar een goede instapplaats en varen maar. Mooie stroomversnellingen, verblokkingen en uitdagingen. We pakken een paar keerwaters en na wat reddingen komen we een 2 uur later in Trun aan. Net achter de camping aldaar is een stortplaats voor GFT die direct bij een “Kieswerk” is gelegen en waar je er weer prima uit kan. In Ilanz boodschappen voor de “Grill” gedaan en naar Versam Kanuschule gereden. Daar ontmoeten we “Kees” die sinds het bericht in de SPITS Zie http://hirespdf.spitsnieuws.nl/2009-05-07/SPI20090507.pdf (blz 27) voor ons een BN-ers is geworden. Nadat we ons een beeld hebben gevormd van de Rheinschlucht en de fraaie weg van Versam naar Valandas, vermaken we ons met het bakken en braden op de grill. We genieten van de avondzon en leggen na afloop een kaartje. Zaterdag gaat het dan echt gebeuren. We rijden naar Reichenau en klimmen in onze pakken. Alles nog een keer controleren, want we gaan met kano en al met de Rhätische Bahn van Reichenau naar Ilanz. Deze spoorlijn onthult ons de Vorderrhein met een grijs-witte kleur, die ontstaat doordat de aanvoerende beken het kalk van het massief wegslijten. We wandelen van Ilanz Hbf naar de rivier, eten en drinken nog wat en bereiden ons mentaal voor op de tocht. Er staat fors wat druk op de rivier die gestegen is naar 110 m3/sec en op hoogwaterstand staat. Snel hebben we de smaak te pakken en peddelen al corrigerend en steeds vooruit kijkend van de ene naar de andere verborgen steen. Bij het blokwerk hebben we de eerste forse hindernis te pakken. Eerst maar eens verkennen. Rechts pakken dus en alert op zijstromen. De meesten van ons komen er gewoon en kunnen daarna gaan vissen. De stroom zet de zwemmers onder ons snel enkele honderden meters weg en het is ook als bootvisser zoeken naar veilig keerwater. Enfin boot legen en instappen maar weer. Zo vorderen we op de Vorderrhein, terwijl de passages allengs moeilijker worden. Dan dient het “Zwarte Gat” zich aan. Uit de boekjes weten we dat je ofwel rechts door een forse stroom kan of de middenstroom kan pakken. Samen met Bart en Guido sturen we op de middenstroom af. Daarvoor moet je tijdig door de hoofdstroom laveren. Iets te laat dan schuif je door naar de rechter hoofdstroom. En daar waren die 2,5 meter hoge golven over een lengte van 150 meter. Terwijl we aanlanden op de grindbanken om het “Zwarte Gat” eens goed te aanschouwen, zien we Berend, Leo en Tobias de rechterstroom in schieten. Berend en zijn boot zijn inmiddels gescheiden. Ik fluister Bart toe dat hij deze ervaring nog wel een paar keer gaat horen, want zwemmen in 2,5 meter hoge golven in water van 6 graden met een afvoer van 110 m3/sec dat door een 15 meter breed rivierbed geperst wordt, is even diep ademhalen, en vooral op de juiste momenten. Onze zwemmer eindigt op het einde van een grindbank en kijkt nog eens terug wat hij beleefd heeft. Maar ja, de boot ligt op de rechteroever en hij staat op de linkeroever. Zwemmen dan maar weer. Met een werpzak en hulp van enkele kanovaarders uit Nord-Rhein-Westfalen komt hij door de stroom heen. De NRW-collega’s blijken aan het trainen in reddingen en bieden aan om samen verder te varen. Een aanbod dat we graag aannemen. Onze zwemmer heeft het wel gehad met de VorderRhein en besluit, na overleg met de Duitsers die de rivier kennen, niet verder te varen. Een wijs besluit, maar dat betekent wel 3,5 km teruglopen langs het spoor naar Valendas Bahnhof. Wij varen door en genieten van de grootse uitzichten en schitterde natuur. We oefenen wat met keerwater varen en passeren behendig de vele uitschuringen en bijbehorende rotsen, walsen en draaikolken. Wat een schitterende rivier is dit. Moe en voldaan, en vele keren gefotografeerd door de treinreizigers op het traject komen we in Reichenau aan. We bedanken onze NRW collega’s en vissen onze zwemmer op in Valendas Bhf. Die blijkt zijn boot al mee genomen te hebben, zodat we zijn ervaringen onder het genot van een biertje op een zonnig terras kunnen nabespreken. We vermaken ons met de lokale tractorraces en denken met plezier en ook een beetje weemoed terug aan deze drie dagen die als een film voorbij gingen en voelden als twee weken actieve vakantie. Dit vraagt om meer. Zie ook http://www.valendas.ch/. http://www.valendas.ch/Rheinschlucht_Ruinaulta.120.0.html