Een weekje dat begon met een rit naar de Eifel omgeving Bitburg. Na in 2005 door het weer de tocht over de Kyll vroegtijdig te hebben afgebroken, wilden we nu het vervolg wel eens gaan bewonderen. Niet echt een spectaculaire wild water rivier, maar wel heel geschikt om met beginners te varen en door een adembenemende omgeving. Een rivierkloof die de meanderende Kyll van Kyllburg naar Erdorf voert. Een traject dat met de trein slechts 10 minuten neemt , maar met kano zo?n vier uur. We hebben ons vergaapt aan de ontluikende natuur, het frisse groen en de prachtig gelegen burchten, dorpjes en boerderijen. Weides waar je de herten als het waren ziet dartelen en dat in een zomerse temperatuur van ruim 20 graden. De zon streelde onze huid en zonder zonbescherming verbrandt je huid voor de eerste keer dit jaar. Na het aanlanden in Erdorf, waar Corrie op ons wachtte, werden we vergast op Cubaanse klanken (Bonavista Club) uit het nabij gelegen woonhuis. De bewoners wezen ons de weg naar het nabij gelegen Gasthof, waar een mooie Weizenbier op ons wachtte. Op het overigens voortreffelijke avondmaal, ruime Duitse porties voor weinig geld, moesten we wel even wachten. De kok werd in allerijl opgetrommeld. Moe maar voldaan afgereisd naar de jeugdherberg van Bitburg waar we in de voormalige VS kazerne hebben geslapen. We waren zo moe, dat we de klimmuur bij aankomst zelfs gemist hebben, maar dat hebben we de volgende ochtend na een goed ontbijt goed gemaakt. Daarna op weg naar Sault Brenaz , zo?n zes uur rijden vanaf hier. Bu we toch zo dicht bij Irrel zijn en met zijn fantastische watervallen, kunnen we het niet laten die te verkennen. Die watervallen blijken heel uitdagend, maar ook niet voor de poes. We begrijpen waarom je hier met lage waterstanden niet zomaar mag varen. Niettemin noteren we deze op onze verlanglijst.

De rit naar Sault Brenaz verloopt voerspoedig en rond vieren lopen de eerste NJORD gangers binnen. Nu ja dat is niet helemaal waar want de Fam. Westerink is rond twee uur al gearriveerd. Knappe prestatie als je bedenkt dat die uit Nederland kwamen. De snelle rakkers zetten de tenten snel op en profiteren nog van een uurtje wildwatervaren op de baan die tot ruim zeven uur ?s avonds open blijft. Het is nog steeds prachtig weer, hoewel je wel merkt dat na het verdwijnen van de zon het in deze tijd van het jaar snel afkoelt. De weervooruitzichten voor morgen zijn dramatisch, dus nemen we een Frans wijntje en een biertje op de pret die we vandaag al hebben gehad. Morgen zien we wel weer.

Maandag is inderdaad een koude dag met 8 graden op thermometer en zeker 50 mm in de regenmeter. Het mag de pret bij ons niet echt drukken, hoewel de zonaanbieders teleurgesteld zijn. Als je Wildwater vaart wordt je toch wel nat of dat nu van de regen of het omslaan komt deert niet echt. Onze eerste keer gangers Berend, Gabrielle, Jan, Henk, Nicole en Bart laten zich er in ieder geval niet door stoppen. We zien dat ze gestaag vorderingen maken en vertrouwd raken met het bewegende water. De een wat sneller dan de ander proberen ze na het WW-1 leertraject de eerste WW-2 afdaling naar de Rh?ne. Het zonder omslaan de Rh?ne bereiken wordt een doel op zich. Maandagavond is het vroeg naar bed, want het is rondweg koud en regent nog steeds. Zelfs de Tarp boven de stamtafel biedt onvoldoende beschutting tegen dit herfstweer. De volgende ochtend is het gelukkig weer stralend weer en zien we de verse sneeuw op de Alpen zo?n 60 kom verder oostwaarts liggen. Er wordt weer driftig geoefend en de eersten proberen het boven traject WW2+ WW3 uit. De ch?te en aansluitend WW-3 traject met een paar leuke staande golven en scheve rollers bieden ook onze gevorderden voldoende uitdaging om hun vaardigheden te toetsen en kleine keerwaters in te varen. Die dinsdagavond is het onder de Tarp (een grote parallellogram vormige luifel) bij de stamtafel goed toeven. Woensdag start weer met een temperatuurdaling en regen. Leo besluit naar de sportwinkel DEKLATHON (www.declathon.nl) te gaan om inkopen te gaan doen; het regent immers fors en je in je natte wetsuite hijsen is niet echt aantrekkelijk. En zo zie je maar weer dat regen goed is voor de economie, want er bleken heel zinvolle inkopen gedaan te kunnen worden. Mooie zwemvesten, thermokleding en anorakken bleken voordelig in de aanschaf. Het weer knapte ook weer op en terwijl de eerste kopers terugkeerden doken wij de baan weer op. Ok het aankleden vroeg wel om enig doorzettingsvermogen, maar dat was er weer. In de loop van de middag begon de camping ook echt vo te lopen. Met Hemelvaart in aantocht werd de kanobevolking gestaag uitgebreid met verenigingen uit Belgi?, Duitsland, Zwitserland en Frankrijk. Ook het aantal Nederlanders nam toe. Het werd echt een gezellige drukte zonder overlast naar elkaar. Op de baan werd het op Hemelvaartsdag wel wat drukker. Het werd zaak om slimme momenten te gaan varen en niet met zijn alle achter een wals of staande golf te gaan hangen. Toch bleef er genoeg ruimte om je te vermaken. Inmiddels hadden we Leo en Yvonne en de Fam. Westerink uitgezwaaid, die beurtelings gingen fietsen en naar Normandi? afreisden. Vandaag ging de Fam. Groeneveld samen met Corrie de Th?ne verkennen. Ze hadden gekozen voor het traject van Cordon naar Le Port de Grosl?e. Berend en Eric zouden ze weer ophalen zodat het pendelen vermeden kon worden. Op een drijvende steiger met een biertje in de zon hebben we gewacht op de vlakwatervaarders, die het te oordelen naar hun enthousiasme na een dag varen, goed naar hun zin hadden gehad. Door een delta-achtig gedeelte van de Rh?ne met vistrappen en mooie vergezichten. ?s Avonds blijft het langer warm en genieten we van de staartjes uit de flessen van de familie Kers. Guido geeft fotopresentaties van de op zijn laptop geladen foto?s en dat geeft menigeen een goed beeld van de vorderingen en belevenissen van een ieder. Vrijdagochtend vertrekken de Kersjes ook weer naar Nederland terwijl Henk en Eric Corrie en Lidy wegbrengen naar de Gorges d?Ain. Zij varen vandaag dit landschappelijk fraaie traject van de spoorbrug van Daranche naar Chambod. Een kano-ervaring die ze echt niet hadden willen missen. Fraaie gezichten op rotsformaties die door erosie uitzonderlinge vormen hebben gekregen. Er ligt zelfs een steen op wankelen op een andere rotspunt. Mooie weiden wisselen bossages af. Enfin kijk maar naar de fraaie foto?s. De dames komen na een dag peddelen tegen zessen weer op de camping. Wij hebben na de dagelijkse boodschappen te hebben gedaan ons weer geworpen op de wildwaterbaan. Vooral Gijs-Jan heeft de smaak nu echt te pakken gekregen. Hij doet vandaag een deel van het boventraject en dat terwijl hij twee dagen geleden nog overtuigd moet raken van zijn vaardigheden om zich zelf uit te boot te redden wanneer hij onverwacht zou omslaan. Als een vaardig peddelaar weet hij zonder omslaan de passages te overwinnen en is terecht trots op zich zelf. Ook Nicole en Bart bleken net als Berend en Gabrielle in staat zich te bekwamen in de WW sport. Elk naar vermogen maar allen zo dat zij bewondering bij de meer ervaren vaarders afdwongen. Dat belooft wat voor de komende tijd. Alleen Thijs heeft zijn belofte om te gaan varen nog niet ingelost, maar dat gaat dit jaar nog gebeuren. Vrijdagavond wordt een echte laatste avond. We blikken terug op een week vol vaarplezier en een gezellig kamp met de Njord leden die dit jaar de rit naar Sault Brenaz aan durfden. Als het WW-virus echt genesteld is en de vlakwatervaarders ook de mogelijkheden van het gebied ontbekken, kan de groep volgend jaar nog groeien.

[b]Een tocht met een ?luchtje?!!![/b]

Ik zie u denken; hoe zo een luchtje? Ja de ontknoping komt iets verder?.
Zondag 20 mei, om 7.30 uur verzamelen bij de vereniging in Lochem. Dus voor dag en dauw het bed uit (voor mij wel voor de zondag). Nadat de boten waren geladen ging de autoreis richting Lisse. Rond 10.30 uur waren we op de plek van bestemming. Na een kop koffie en een broodje werden de boten te water gelaten, en kon de tocht beginnen!
Even verderop konden we al genieten van een schitterend uitzicht over de bollenvelden, ?n natuurlijk de heerlijke geur van de paarse hyacinten. Een van de heren, (sorry ik ken jullie nog niet allemaal bij naam) maakte de opmerking dat hij deze luchtjes herkende vanuit de winkelstraten, waar dan dames met net iets teveel parfum op langs kwamen?
Ja, smaken verschillen, maar de geur van deze hyacinten vond ?k heerlijk!
Iets verderop was een boer op het land aan het werk, en toen hij onze boten zag aankomen was hij zo galant om de draaibrug even te draaien, zodat wij vrij doorgang kregen. Een ervaring op zich?(voor mij althans).
Na een poosje kwamen we in het dorp Hillegom. We voeren langs de achter tuinen van verschillende huizen, waar het vaak een drukke bezigheid was, met dit mooie weer!
Ja, het was dubbel genieten; ?n de vaak mooie vergezichten in verschillende kleuren en dan het heerlijke zonnige weer, het kon gewoon niet beter.
Na een stop ging het richting de Keukenhof. Voor ons was de Keukenhof een bezienswaardigheid, maar wij waren volgens mij voor de bezoekers van de Keukenhof een bezienswaardigheid. Menigeen werd daar in de kano op de foto gezet. Op de rand van het terrein hielden we weer een pauze, en voor velen was dit even h?t moment om de ogen te sluiten en te genieten van de zon. Iemand was alvast weer in de boot gaan zitten en daar in slaap gevallen. We hebben hem toch maar even wakker gemaakt om een nat pak te voorkomen!
Nu het laatste stukje nog terug richting auto. Dit stuk leek meer qua natuur op het landschap zoals bij ons; bomen en grasland.
Half 4 waren we terug bij de auto?s, en na nog even iets te hebben gedronken werden de boten geladen en ging het weer richting Lochem. In het begin even in de file, maar na een pitstop bij de McDonald?s waar een lekker ijsje achterover werd geslagen, konden we zonder file onze weg voortzetten zodat we moe maar voldaan om 19.00 uur weer bij ons verzamelpunt arriveerden. We konden terug kijken op een heerlijke goed verlopen dag. Gabrielle en Lidy als vaarleiders bedankt voor deze geweldige tocht ?m?t een luchtje??, en natuurlijk ook alle anderen voor de gezelligheid.
Ik ga zeker nog een keer weer mee als introduc?.

Groeten en iedereen een goed vaarseizoen gewenst,

Antoinet Wippert

[b]Njordleden in de wolken[/b]

Vanwege de hete aprilmaand was de bollentocht vorig jaar afgelast. Alle bollen waren al uitgebloeid tegen de tijd dat we de tocht op de kalender hadden staan.
Ook dit jaar begon kritisch maar dan in een ander opzicht; de eerste 3 tochten van het seizoen waren dit keer wegens slechte weersomstandigheden afgelast. Uiteraard begon het daarom bij mij te kriebelen naarmate de bollentocht dichterbij kwam. Gelukkig bleken alle twijfels over het weer overbodig. Het was zondag een stralende dag met lekkere zachte temperaturen. Ideaal voor een tochtje in een kano.
Met 14 man sterk zijn we s?ochtends richting Lisse gereden; Lidy, introduc? Antoinette, Diederik, Bart (Kers), Yvonne, Leo, Jannie, Eric, Hans, Remco, Marlies, Koen, Rik en ondergetekende. Vol goede moed reden we rond 8.00 uur in een sukkeldrafje over de A-1 richting de bollen.
Voor mij was het de eerste keer met de botenwagen erachter. Maar voor alles moet een eerste keer zijn, dus ook voor dit soort klusjes. Gelukkig kreeg ik steun van tom-eric die het geheel samen met tom-tom in juiste banen leidde. (of was het ?ondanks? tom-tom in juiste banen leidde?)
De tocht omvatte een grote lus in de Bollenstreek met daarin oa Hillegom, Lisse en een klein stukje Keukenhof. Voor dat laatste waren we uiteraard allemaal meegegaan.
Het begon al goed; de auto?s en de botenwagen konden we prima kwijt aan de waterkant. We vielen niet op tussen de gigantische hoeveelheden buitenlandse campers die hier (illegaal) stonden voor een overnachting.
Het was weer even wennen om de boten te laden; hoe zat het allemaal ook al weer?
Rond 11.00 uur zijn we vertrokken richting Hillegom. Lidy met Antoinette in een Canadees en Yvonne bij Marlies en de kinderen in hun Canadees. De jongens hadden er duidelijk plezier in; regelmatig zag ik ze even over hun voorvaarder Yvonne heenkijken alsof het een zeeschip betrof; als een echte kapitein keken ze uit over de horizon.
Wat me opviel was dat er al heel wat velden waren geruimd en dat er een heel aantal velden waren dat nog niet in bloei stond. Ik had ??n grote bloemenzee verwacht, maar dat bleek niet het geval. De bollenvelden die wel in bloei stonden, waren echter prachtig en vooral de geur van de hyacinten was echt verrukkelijk! We raakten dan ook helemaal in de wolken.
Net buiten Hillegom hebben we even gepauzeerd. In het zonnetje was dat absoluut geen straf. Menigeen heeft dan ook van de gelegenheid gebruik gemaakt om even de ogen te sluiten en helemaal tot rust te komen. Op het stuk vaart tussen Hillegom en Lisse hadden we een stevige wind in de rug, waardoor we al heel snel bij de Keukenhof in de buurt kwamen. Wat mij gelijk opviel was de enorme drukte met auto?s en de grote hoeveelheid mensen tussen bollen, op het molentje en op de bruggetjes. We zijn een klein stukje langs het park gevaren en op een onopvallend plekje aan de rand van het park even uitgestapt om te pauzeren en te genieten van de velden rondom ons heen. Marlies heeft getrakteerd op bananencake en Rik heeft ons een echte Hollandse mop verteld!
Na de overheerlijke pauze in het gras, zijn we weer ingestapt voor het laatste en mooiste deel; langs de keukenhof heen. Het aantal keren dat we zijn gefotografeerd is niet meer te tellen; uiteraard glommen we van trots! Bart heeft geprobeerd om onder een zeer laag bruggetje door nog wat verder het park in te komen, maar hem werd op duidelijke wijze te kennen gegeven dat dat niet de bedoeling was??pfff????.Stresskippen????.
Wat we zagen was ??n grote drom mensen met camera?s op hun buik die in file langs perkjes met bloemen liepen. Wat we hoorden was een kakofonie van allerlei gekakel behalve het Nederlands.
Wat een heerlijk gevoel van vrijheid overvalt je dan als je dit vanuit je kanootje kunt aanschouwen.
Nog een laatste keer hebben we de heerlijke geuren opgesnoven. Daarna hebben we het laatste stukje gevaren.
Nadat we de boten hebben opgeladen zijn we, uiteraard, in de file terecht gekomen???.Logisch, de eerste mooie zondag van het jaar bij de keukenhof.
We zijn met z?n allen nog even een ijsje gaan halen bij de Mc om deze prachtige dag af te sluiten.
Ik kijk terug op een prachtige eerste tocht van het jaar en hoop dat er nog vele zullen volgen!

We kunnen terugkijken op een geslaagde open dag van Njord.

Dit jaar werd de datum naar voren geschoven in verband met de meivakantie en het uitvallen van de spelletjesmarkt in Lochem Centrum op Koninginnedag. We moesten de reclame dus maken via de kranten, posters bij sportzalen en supermarkten, mond op mond reclame of informatie vragen per e-mail. De animo om folders uit te delen was niet erg groot. Leden komen liever op de loods in Lochem een handje helpen en daar hadden we er veel van gelukkig. We hadden net de borden en kano?s aan de straat staan en de glijgoot opgebouwd, de taken waren verdeeld, toen de eerste vrouw zich aandiende. Ze durfde ook in de kajak even te varen ondanks het wat koude weer. Daarna druppelden de mensen binnen en de meesten bleven ook een tijd lang kijken naar het waterspektakel van de glijgoot met de wildwatervaarders. Ook het varen werd geprobeerd, zelfs een half natte broek was geen belemmering.

Ook onderling met de leden was het een heel gezellige dag. Materiaal werd weer ge?nspecteerd voor Frankrijk of het Pinksterkamp. Janny stond voor het eerst in de kantine en deed dat voortreffelijk. Mooi op tijd konden we afsluiten en keken terug op een fijne middag, waarvan we verwachten dat nog wel meer cursisten uit komen voor de kanocursus. Janny, Lidy, Henk, Gabri?lle, Berend, Hans, Eric, Guido, Anne, Leo: allemaal bedankt voor de hulp!