Zondag 16 maart 2008,Monchau, Boven Ruhr:

Het is buiten nog een beetje schemerig maar het is dan ook nog vroeg. 6.30 uur. Terwijl de tijd rustig door tikt pak ik mijn spullen in en wil net gaan genieten van een kop thee, komt Eric met de kids er al aan.
Guido, lid van de Clan was ook net gearriveerd, want die ging ook mee. Onder weg treffen wij Yvonne en Leo, we zijn in totaal met 7 personen die, die dag het ontsuimige water van de boven ruhr proberen te bedwingen.
Aan deze rivier (bij hevige regenval wildwater 3/ 4) had ik nog herinneringen die mij nu nog af en toe zeer doen, want ik had de laatste keer een onzachte aanvaring met een best wel grote steen die mij een gebroken staatbotje opleverde.
Het was weer alderbastend mooi regen weer, allemaal goede ingredienten voor een lekker wild stromend riviertje.
Gezien de hoeveelheid hemelwater die al naar beneden was gekomen, leek het de vaarleiding het beter het onderstuk van de rivier te varen, want die is wat rustiger gezien deze een stuk breder is dan het boven stuk van deze rivier.
Eenmaal omgekleed was het wachten op de chauffeurs die maar niet terug kwamen.
Ondertussen was de groep van de Batavieren uit Nijmegen al terug ondanks dat die 10 minuten later waren vertrokken. Er werd al gespeculeerd dat ze al in de kroeg zaten, moed in te drinken, maar dat was gelukkig niet zo, ze hadden zich verreden en moesten terug rijden omdat +/- 90% van de wegen in Monchau eeeeenrichtings verkeer is. Eenmaal terug de boten in en varen maar. Na 50 meter was de eerste baricade/wals er al en iedereen kwam er goed doorheen, alleen bij het keerwater invaren ging het een beetje fout.
E?n sloeg om en om de boot niet in de stroming te laten komen pakte ik de punt van de boot. Dat had ik dus beter niet kunnen doen, want ik kwam zelf in de stroming terecht en raakte een paar takken waardoor ik ook omsloeg met de handel. De combinatie van het koude water en harde stenen onder water maakte de schrik iets groter dan het verstand: er uit dus. Zo vroeg was ik er nog nooit ondersteboven te water te gaan, zwemmen dus, voeten naar voren en met de stroming mee een keerwater proberen te berijken.
Al na enkele meters voelde ik al een paar stenen tegen mijn billen komen en dacht direct aan de pijnlijke terug weg van de laatste keer dat ik was geweest. gelukkig kwam ik goed aan de kant en kon zonder verdere blessures verder varen. Het was harder gaan regenen en zo lang zamer hand werd de stroming wat heftiger. Links en rechts gingen er een paar om maar omdat wij redelijk kort bij elkaar bleven was de controle onderling groot en dat geeft een zeer veilig gevoel. Hier en daar was het goed op letten omdat er een boom omgevallen was, wat niet geheel ongevaarlijk is. Zo nu en dan was er een bocht van meer dan 90 graden omdat de rivier tegen een berghelling opliep, Super want dan komt er bij mij wat adrealine los en zou ik de volgende keer stom zijn om weer niet mee te gaan naar deze heerlijke plek. Aan het eind van deze heerlijke tocht hebben wij nog even reddingslijn werpen geoefend en maar goed dat de drenkeling er zelf uit kon komen anders had hij nu ergens in zuid duitsland rond gedreven. Op de terug weg hebben wij nog een biertje of een ander lekker drankje genomen op de fijne afsluiting van deze fijne dag. Jongens en dame bedankt, het was een HEERLIJKE dag.

p.s . Wist je dat yvonne de wc niet kon vinden in die duitse kroeg, want ze had voor zekerheid mijn TomTom mee genomen naar de wc. Ben benieuwd wat hij aan gaf; zoiets van …. in das treppenhaus links ab biegen, eerst tuur rechts dan dritte tuur links. bestimmung erreicht, zie kunnen SHEISSE maggen.

Allemaal bedankt voor deze fijne dag ……Groetjes Ren? Meulenbeek.

Op zondag 17 februari was het zover: we mochten gaan peddelen in het golfslagbad in Haaksbergen.
En dat was heel erg leuk! Aan het begin van de training was het nog even wennen voor iedereen die nog nooit eerder op zee of wildwater had gevaren, maar na een uurtje had iedereen het goed door en kon iedereen naar harte lust spelen op de golven. Omdat aan de voorkant van het bad een soort strandje was, waar ook de golven op braken, konden we ook ervaren hoe het is om tot op het strand bovenop een golf te surfen. Helaas was het wegkomen uit de namaakbranding niet altijd even simpel: achter het water zat een behoorlijke kracht!
Het fijne aan het kano?n in een golfslagbad is dat je ook eens meemaakt hoe het is om niet op glad water te peddelen, zoals bij de vorige zwembad trainingen in Lochem. De golfen zorgden ervoor dat je weer net iets meer moet opletten op wat het water met je boot doet en ook het eskimoteren onder andere omstandigheden was fijn om te oefenen.